بزرگنمايي:

پیام سپاهان - یک روانشانس بالینی نسبت به ذبح و قربانی کردن حیوانات در جلوی چشم کودکان و اثرات سو روحی روانی پیش آمده در اثر مشاهده چنین صحنه هایی برای کودکان هشدار داد.
به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان، بزرگترها صلوات می‌فرستند و اسپند دود می‌کنند اما کودک مات و مبهوت است. سر بریدن حیوانات جلوی کودکان حتی تحت عنوان نذری از اثرات سوی روانی برای کودکان برخوردار است، به گونه ای که کارشناس حوزه کودک از انجام این کار جلوی کودک حتی با دلیل اینکه کودک درباره مفهوم قربانی کردن و نذری آگاهی و اطلاع کافی دارد، منع کردند. 
هر چند ذبح حیوانات و قربانی کردن توصیه شده است در مراکز ویژه این کار صورت گیرد ولی بنا به دلایلی بعضی افراد این کار را در منزل یا محل سکونت خود انجام می‌دهند که ممکن است در حین انجام این کار فرزندان خود یا کودکانی شاهد این صحنه باشند، از این رو ایسنا با میلاد مشایخی، روانشناس در رابطه با تاثیرات سو روانی ذبح حیوانات جلوی چشم کودکان گفتگویی انجام داده است، که در ذیل از شرح می گذرانید.
هوش معنوی در کودکان شکل نگرفته است؛ که بتواند قربانی کردن حیوانات را با خشونت تشخیص دهد.
اگر کودکان را از لحاظ درک محیط اطرافشان تقسیم بندی کنیم، کودکان در مرحله ابتدای، به نام حسی و حرکتی هستند، یعنی هر کس حرکت می‌کند را حس می‌کنند، مرحله دیگر شناخت کودک از محیط اطراف، مرحله پیش عملیاتی نام دارد، یعنی کودک عملیاتی را که مشاهده می‌کند، می‌توانند درک کند و سپس مرحله ای به نام مرحله عینی وجود دارد که کودک هر چه را مشاهده می‌کند، باور می‌کند. بر اساس این دسته بندی درخواهیم یافت که کودکی که از نزدیک شاهد ذبح حیوانی باشد، نمی‌تواند به درستی مفاهیمی چون نذری، قربانی کردن و... خوب درک کند، ولی بریده شدن سر جاندار را خیلی خوب درک و حس می‌کند، پس وقتی شاهد این صحنه است در واقع یک عمل خشن را مشاهده کرده ولی این باورها را کشف نکرده است.
در حوزه روانشناسی ما هوشی به نام هوش معنوی یا SQداریم، ریشه های این هوش در سنین 14 الی 15 سالگی خوب شکل می گیرد، بر اساس این هوش، فرد درک می‌کند برای شکر نعمت سلامتی و لطفی که خدا به ما داشته است باید قربانی بدهیم یعنی دیگر فرد همچون کودک تفکر انتزاعی ندارد بلکه تفکر استدلالی جایگزین آن شده است.
در ممانعت از قربانی کردن حیوانات جلوی چشم کودکان چالش ما این است که کودکی که تفکر استدلالی ندارد نباید رفتارهای خشن را ببنید، چطور والدین از مشاهده فیلم‌های ترسناک و بازی های رایانه ای با خشونت بالا جلوگیری می‌کنند، ولی این آگاهی را ندارندکه ذبح حیوانات جلوی چشم کودک حتی به بهانه قربانی کردن یک صحنه خشن را برای کودک تداعی می کند.
ترس و هیجان باید در کودک به حداقل برسد
عوارض سو روحی و روانی در اثر مشاهده ذبح حیوانات برای کودکان پیش می آید، که یکی از عوارض آن ترس فراوانی است که برای کودک ایجاد خواهد شد و متاسفانه کودک نمی تواند این مقدار ترس را مدیریت کند. مدیریت ترس و هیجان برای کودک بسیار مهم است و اگر این دو عامل به درستی مدیریت نشود عوارض سو روانی شدیدی برای کودک به همراه دارد، به همین دلیل است که ما روانشناسان تاکید می‌کنیم که ترس و هیجان در کودک باید به حداقل برسد.
ترس و هیجان شدید برای کودکان تبدیل به بیماری‌های سایکوسوماتیک می شود، یعنی بیماری که علتش یک مسئله روانشناختی است ولی حالت و عوارض آن همچون سردرد، لکنت زبان، شب ادراری، عدم تکلم و ... است. برای همین توصیه می شود تا جایی که ممکن است کودکان را با چنین صحنه هایی روبرو نکنیم.
کودک به دلیل اینکه استدلال درستی از انجام این کار ندارد با خود فکر می‌کند انجام این کار بر روی دوستان و خواهر و برادرهایش هیچ اشکالی نداشته و به همین دلیل است که شاهد اخباری همچون زخمی شدن یک کودک توسط برادر و خواهرش در رسانه ها هستیم. یکی از عوارض دیگر مشاهده صحنه ذبح حیوانات یا قربانی کردن توسط کودکان، کابوس های فراوان و شب ادراری است. کودکان اتفاق خوب و بد طول روز خود را به صورت خواب در ذهن خود بایگانی می کنند و همین امر است که باعث می شود کودک وقتی این صحنه‌ها را مشاهده می کند، با کابوس های فراوانی در طول شب مواجه شود. 
یکی از مفاهیم جدی که کودکان در اثر مشاهده نزدیک اینگونه اقدامات دریافت می‌کنند، کشتن و به نوعی عادی سازی آن در نگاه کودک است. تفکر کودکان عینی است و در اثر مشاهده اینگونه صحنه‌ها به این نتیجه دست خواهند یافت که به راحتی می‌توان جان موجود دیگری را بگیرند. کودکان در تفکر عینی استدلال نمی‌کنند، بلکه در تفکر عینی فرد آنچه را که می بیند، می پذیرند و برخلاف بزرگسالان که به دلیل چنین اقدامی آگاه بوده و ابعاد آن را که اطعام همسایگان، نیازمندان و ... است می دانند، ولی برای کودک 3 تا 7 سال نمی توان این استدلال‌ها را توضیح دهیم.
ذبح و قربانی کردن حیوانات در مقابل دیدگان کودکان زیر 13 سال کار بسیار خطرناکی است، زیرا فرد بعد از 13 سالگی تفکر استدلالی در آن رشد می‌کند و می‌تواند اینگونه رفتارها و اقدامات را درک کند. در مراسمی که مرغ، گوسفند، گاو و حتی شتر ذبح می شود، تنها افرادی که با دقت در حال مشاهده این اقدامات هستند کودکان هستند چراکه آنان نسبت به رفتارهایی که زیاد تکرار نمی شود واکنش مثبت نشان می دهند و تمام جزئیات را ضبط کرده و به خاطر می سپارند بر این اساس مشاهده ذبح و قربانی کردن حیوانات توسط آنان بسیار خطرناک است .
لزومی ندارد در کوچه و خیابان حیوانی را ذبح یا قربانی کنیم، این امر آسیب های فراوانی را برای کودکان به همراه دارد. مشاهده اینگونه اعمال توسط کودک، حیوان آزاری را در کودک نهادینه می‌کند و اگر قرار است حیوانی قربانی شود، چه خوب است در مکان بهداشتی و به دور از چشم کودکان این امر انجام شود.
انتهای پیام