بزرگنمايي:

پیام سپاهان - از استعداد خود در پومسه می گویند که رفته رفته آنها را به این رشته علاقه مند کرد؛ صحبت از تفاوت هایی می کنند که بین آقایان و بانوان و سبک های مختلف تکواندو است، اما همچنان به قهرمانی فکر می کنند و آرزوی المپیکی شدن رشته خود و رفتن به روی سکوی المپیک را دارند.
به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان، "مرجان سلحشوری" متولد 1375 است. او 17 مدال جهانی و آسیایی در کارنامه خود ثبت کرده است، بعداز این که کاردانی خود را در تهران گرفت راهی اهواز شد تا فارغ التحصیل رشته شیمی از دانشگاه اهواز شود. "مرجان تاجی" نیز متولد 1379 است و 4 سالی می شود که عضو تیم ملی شده، تلاش و استعداد او موجب شد تا در این مدت، 3 مدال برون مرزی به نام خود ثبت کند. در ادامه بخش هایی از گفت و گوی این دو مدال آور پومسه را می خوانید.
سلحشوری از 10 سالگی و به تشویق خواهر دوم خود تکواندو را آغاز کرد. استعداد در پومسه و وجود باشگاه تخصصی در محل زندگی اش، او را در این راه قرار داد و منجر به شکوفا شدن استعدادش در این سبک شد. تاجی نیز که در خانواده ای ورزشی رشد کرد، تصمیم به انتخاب رشته ای ورزشی گرفت و از سال 88 به سمت تکواندو رفت.
سلحشوری از همان شروع کار، پومسه را به علت استعدادی که داشت انتخاب کرد، اما در بخش مبارزه -کیوروگی- شرکت کرد که به گفته خودش همه از او می ترسیدند. (با خنده) اما از یک جایی عاشق پومسه شد و آن را ادامه داد. حتی موقعی که کمربند سبز داشت و از این رشته خسته شده بود، تشویق خواهرش موجب شد تا به راه خود ادامه دهد.
تاجی نیز از کیوروگی و هانمادانگ گفت که در مسابقات آن شرکت کرده بود، اما تمرکز و استعداد بیشتر خود را دلیل انتخاب سبک پومسه می داند.
سلحشوری در ابتدا استاد "مردانی" و در ادامه مربیان کره ای مانند استاد "کانگ" و شاگرد وی "لیناری" و بعد هم دختر استاد "یوجین" را در پیشرفت خود موثر می داند. استاد مهدی پور اولین مربی تاجی بود و پس از آن که وارد اردوی تیم ملی شد. استاد اسدپور نیز کمک ویژه ای به این دو ورزشکار در تیم ملی کرد.

به گفته سلحشوری یونیورسیاد، مسابقات سختی است، زیرا علاوه بر پومسه استاندارد، پومسه ابداعی هم دارد. پومسه ابداعی علاوه بر داشتن تکنیک های دست و پا، تکنیک های چرخشی، پرشی و حرکات آکروبات را شامل می شود، اجرای این موارد در کنار هم، کار را سخت می کند. مدال گرفتن در این مسابقات خیلی سخت بود و برنزی که گرفتیم به اندازه طلا به ما چسبید. این مدال همه را تا حدودی راضی کرد.
تاجی هم معتقد بود که این مسابقات بسیار سخت بود و بیشتر روی رقیبان آسیایی حساب باز می کردیم؛ اما این دوره رقبای اروپایی هم برای ما مهم بودند، زیرا آنها در حرکات آکروبات قوی تر هستند. امیدوارم شرایطی پیش آید که در اردوهای آینده حرکات آکروبات خود را به حدی قوی کنیم که به خودمان اعتماد بیشتری برای کسب مدال طلا داشته باشیم.
نظر سلحشوری و تاجی در مورد رقبای خود در مسابقات یونیورسیاد این گونه است که "نمی توان یک کشور را به عنوان مهم ترین رقیب نام برد. در تکواندو آسیایی ها همیشه خوب بودند و روی سکو می رفتند، اما در این دوره کشورهایی مثل مکزیک هم خوب ظاهر شدند و در رده بندی شرایط به گونه دیگری بود و در فینال چون ابداعی اضافه می شد شرایط بیشتر فرق کرد" . "حتی کشوری مثل اسپانیا که پومسه خوبی ندارد، در نیمه نهایی در جدول رده بندی حضور داشت".
مرجان سلحشوری سال 2015 در مسابقات یونیورسیاد که فقط بخش استاندارد داشت، مدال برنز تیمی کسب کرد، در این مسابقات حریفانی از مکزیک و کره حضور داشتند که به نظر مرجان یونیورسیاد 2015 را سخت تر می کرد؛ به همین دلیل در این دوره، کشورها خود را در بخش ابداعی بالا کشیدند.
از آنجایی که شرایط سنی یونیورسیاد تا سقف 25 سال است، سلحشوری فقط یک یونیورسیاد دیگر می تواند شرکت کند، اما تاجی بین 2 تا 3 دوره دیگر فرصت گرفتن مدال در این مسابقات را دارد.
سلشحوری از حس خوبی می گوید که بین دوستانش دارد؛ دوستانم با لبخند به من نگاه می کنند و می گویند "به تو افتخار می کنیم"، "آفرین". استادان دانشگاه نیز رفتار متفاوتی دارند و به خصوص وقتی درس هم بخوانیم بیشتر هوای ما را دارند. مرجان تاجی نیز که ورودی 97 دانشگاه اصفهان است، "آن چنان سرکلاس نبودم و وقتی ترم شروع شد، به اردو رفتم. انشاالله در ترم های بعد ببینیم شرایط چگونه پیش خواهد رفت".
سلحشوری خیلی دوست داشت در این مسابقات طلا کسب کند. از تورنمنت سختی برگشته بود و همه انتظار عملکرد خوب از او داشتند. "بین یونیورسیاد و مسابقات قهرمانی پومسه کشور فاصله زیادی نبود و سخت بود با وجود مدت زمان زیاد در پرواز ریکاوری کنیم. یک جسله تمرین کردم و سعی کردم تمرکز خوبی داشته باشم. از آنجایی که همه انتظار داشتند، خداراشکر می کنم که عملکرد خوبی داشتم".

تاجی هم که بازیکن پومسه استاندارد بود، که برای اولین بار در پومسه ابداعی شرکت می کرد. "قبل از این که در ایران پومسه ابداعی شرکت کنم، در یونیورسیاد در این بخش شرکت کردم. اولین تجربه خوبی بود. این نشان می دهد در ایران رقیبان سختی وجود دارند و اگر بتوانیم در مسابقات کشوری طلا کسب کنیم، قطعا در رقابت های بین المللی موفق می شویم".
سلحشوری مراسم تجلیل از مدال آوران را این گونه روایت می کند؛ "تجلیل در زرین شهر فقط در حد گل بود و وقتی به آنها گفته شد از این قهرمانان تجلیل کنید با جمله "بودجه نداریم" رو به رو شدیم. ما ورزشکاران حتی با گل هم خوشحال می شویم. اداره کل ورزش و جوانان برای مسابقات جاکارتا مراسمی گرفت اما خود هیئت تکواندو خیر. استاندار نیز وعده داد مدال آوران طلا 50 میلیون و نقره 30 میلیون پاداش دریافت می کنند اما بعد از بازگشت ما گفتند استاندار عوض شده است. همه ورزشکاران جمع شدیم و گفتیم بودجه که تغییری نکرده است و در آخر هم به مدال آوران طلا 10 میلیون و نقره 7 میلیون پاداش دادند. هیئت تکواندو در حاشیه مسابقات قهرمانی کشور نیز از ما تجلیل کرد".
سلحشوری طلای جهان خود را با ارزش ترین مدالش می داند "این مدال خیلی به من چسبید، اشک های زیادی برای آن ریختم. پس از آن نقره بازی های آسیایی مهم بود و دوست داشتم از این مسابقات دست پر برگردم".
تاجی 4 سالی از هم تیمی خود کوچک تر است "4 سال است که عضو تیم ملی هستم و بالاترین مدال من، همین برنز مسابقات یونیورسیاد است". تاجی پومسه را رشته ای می داند که آدم را صبور می کند، زیرا با تکرار و تمرین است که در این رشته به موفقیت خواهد رسید. او ورزشکاران سبک پومسه را در مقایسه با تکواندو کاران سبک کیوروگی، با تمرکزتر می داند.
بحث به امکانات شهرستان ها می رسد؛ "در فولادشهر می توان ورزشکاران حرفه ای از بین بچه ها پیدا کرد، اما امکانات هنوز در حد تیم ملی نیست. "امیدوارم سالن فراهم شود و سانس های بیشتری برای بانوان باشد. به نظر تاجی باید امکانات بیشتر شود و زمان های بیشتری برای تمرین در اختیار بچه ها گذاشته شود. اگر بتوانیم یک خانه ژیمیناستیک یا سالنی که تجهیزات ژیمیناستیک داشته باشد فراهم کنیم برای همه رشته ها مفید است".

زرین شهر امکانات خوبی داشته و دارد، اما سلحشوری چندین سال است که به دلایلی در باشگاه تمرین نمی کند. "از سال 2013 مدتی در خانه تمرین کردم و بعد از دانشجو شدن، در حیاط دانشگاه و پارک بدون مربی تمرین می کردم و این روند تا الان ادامه دارد. موبایل خود را یک جایی برای فیلم گرفتن قرار می دهم و بعد فیلم ها را می بینم تا عملکرد خود را بررسی کنم. تنها تمرین کردن سخت است، اما اگر برخوردها بین استاد و شاگرد بهتر بود، شرایط بهتری نیز وجود داشت".
سلحشوری اردوی آخر خود را به دلیل تجربه اول در بخش ابداعی و انجام حرکات آکروبات، سخت می دانست. همچنین طولانی بودن اردو و دوری از خانواده را نیز از سختی های دیگر این اردو نام می برد، اما معتقد است با کسب مدال همه این سختی ها را فراموش کردیم.
برای تاجی نیز علاوه بر اینکه این اردو به دلیل شرکت در بخش ابداعی برای نخستین بار سخت بود، اردوی جاکارتا را سخت تر می داند. تاجی در اردوی جاکارتا جوان ترین بازیکن و در اواخر اردو با مصدومیت از ناحیه ACL و MCLl رو به رو شد.
"وقتی تمرین می کنم حال خوبی پیدا می کنم"، سلحشوری هر روز تمریناتش را ادامه می دهد حتی روز تعطیل هم 4 - 5 ساعت تمرین می کند. برنامه تاجی نیز همین گونه است؛ هر روز تمرین می کند و وقتی به مسابقات نزدیک می شود، حداقل روزانه 3 یا 4 ساعت تمرین دارد.
سلحشوری حضور در هر مسابقه ای را نوعی تجربه می داند؛ "سعی می کنیم رنگ مقنعه خود را تغییر دهیم و برای یونیورسیاد رنگ قرمز را انتخاب کردیم که جذاب باشد. از آنجایی که بخش هایی از سبک ابداعی، خلاقیت است سعی می کنیم، کارهایی انجام دهیم که تا کنون وجود نداشته است و بتوانیم در نظر داور جالب باشیم".

نمره دهی پومسه 10 نمره است. 6 نمره اجرا و 4 نمره دقت است. در قسمت اجرا مسائلی مانند رنگ لباس ها، مدل بستن کمربند و ... تاثیر دارد. به اعتقاد تاجی یک پومسه کار موفق مجبور است فیلم های به روز مسابقات را ببیند و در جریان موضوعاتی که داوران می خواهند، باشد. سلیقه ای بودن نمره دهی منجر به این می شود که همیشه در تکاپو باشیم.
سلحشوری معتقد است؛ به آقایان توجه بیشتری می شود و در کیوروگی هم بین آقایان و بانوان تفاوت قائل می شوند، البته شرایط خود را خوب می داند، ولی شرایط آقایان را بهتر. حتی بین کیوروگی و پومسه فرق می گذارند. یکی از دلایل نبود اسپانسر این است که این رشته المپیکی نیست. امیدوارم این رشته المپیکی شود که این مشکلات حل شود.
تاجی هم حرف هم تیمی خود را تایید می کند "بین کیوروگی و پومسه فرق می گذارند و آقایان را به مسابقات گرندپری اعزام می کنند اما به ما که می رسند، بودجه ندارند و شرکت نمی کنیم. مسلما اگر اعزام های بیشتری داشته باشیم پیشرفت بهتری خواهیم داشت، اما برای مسابقات آزاد اسپانسر نداریم".
از آنجایی که ورزش و درس سلحشوری تداخل زیادی باهم دارند، قصد دارد مدتی درس نخواند، اما قطعا تا مقطع ارشد ادامه می دهد. "موقعی که انتخاب رشته می کردم، خیلی درگیر ورزش بودم و می خواستم رشته تحصیلی متفاوتی داشته باشم. ورزش خونم آن موقع بسیار بالا رفته بود (با خنده) به شیمی علاقه داشتم و تا کارشناسی با عشق این رشته را خواندم.
دوستان تاجی به دلیل ترس از آسیب دیدن، ورزش را کنار می گذاشتند، به همین دلیل او دوست دارد رشته آسیب شناسی بخواند که به خودش و دوستان نزدیکش کمک کند. 
در مسابقات پومسه رده سنی 51 تا 60 سال هم داریم؛ اما بستگی دارد، بدن آدم تا کجا توانایی داشته باشد و می تواند قهرمانی را حفظ کند، تاجی امیدوار است بتواند تا آخر این رشته را ادامه دهد و آرزوی المپیکی شدن پومسه و کسب مدال را دارد، سقف آرزوها و افکار سلحشوری هم بلند است و به قهرمانی های بزرگ فکر می کند. اگر پومسه المپیکی شود 6 سال دیگر می توانیم، شرکت کنیم که امیدوارم تا آن زمان توانایی بدنی داشته باشیم.

سلحشوری به مربیگیری اشاره می کند و معتقد است، "اگر کاری باشد که درآمد خوبی داشته باشد برای تجربه کردن آن خوب است" خیلی به موسیقی علاقه دارم و فکر می کنم اگر به این رشته جذب نمی شدم در زمینه هنر مشغول می شدم. اما تاجی نظر دیگری دارد "بحث مربیگری و داوری تکواندو که در آینده به سمت آن ها می رویم به کنار اما تاجی خوشحال می شود با توجه به رشته دانشگاهی اش کاری پیدا کند، اگر به سمت پومسه نمی رفتم تیراندازی با کمان را انتخاب می کردم".
سلحشوری در پایان از استاد اسدپور تشکر کرد "خیلی مربی دلسوزی هستند که دلسوزانه مانند مادر بالایِ سر ما بودند. اگر در اردوی تیم ملی هم نباشیم، استاد اسدپور شرایط ما را پیگیر هستند".
تاجی از پدر و مادرش که در هر شرایطی با او همراهی کردند تشکر می کند و از استاد مهدی پور و استاد اسدپور به خاطر حمایت هایشان قدردان است.
انتهای پیام