بزرگنمايي:

سپاهان نیوز - به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل استانداری اصفهان؛ دکتر محسن مهرعلیزاده در مصاحبه ی اختصاصی با روزنامه ی ایران به بیان برنامه ها و اولویت های مدیریت ارشد استان پرداخت.


متن این مصاحبه بدین شرح می باشد:
استان اصفهان به‌دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش در کشور و قرار گرفتن در مرکز ایران، همیشه به‌عنوان استان استراتژیک مطرح بوده است. از سوی دیگر داشتن بیش از 9هزار واحد صنعتی در این استان و 78 مصوبه احداث شهرک صنعتی که 70 مصوبه آن اجرایی شده، به‌عنوان استان صنعتی رتبه یک کشور را در اختیار دارد و بر اهمیت آن افزوده است.
مدیریت کلان استان اصفهان با توجه به فرصت‌ها و تهدیدهای موجود در این استان راه سخت و دشواری را پیش رو دارد؛ اما این بار دولت برای بهبود شرایط، دست به انتخاب هوشمندانه‌ای جهت انتصاب مدیریت ارشد استان اصفهان زد و «محسن مهرعلیزاده» را برای این مسند برگزید.
وقتی نام «محسن مهرعلیزاده» به‌عنوان استاندار اصفهان اعلام شد، خیلی‌ها متعجب شدند و این پرسش مطرح شد که چرا استاندار بومی انتخاب‌ نشده است. در آن زمان «رحمانی فضلی»، وزیر کشور جواب داد، دولت دوازدهم قصد دارد از استانداران غیربومی استفاده کند. شاید جواب وزیر کشور برای عده‌ای قابل‌ قبول نبود، اما عملکرد استاندار اصفهان تا این لحظه نشان داده که انتخاب به‌جا و شایسته‌ای برای اصفهان صورت گرفته است.
موضوع هایی مانند توسعه و رشد اقتصادی، گردشگری، اشتغال و محیط‌ زیست زمینه گفت‌و‌گوی روزنامه ایران با استاندار اصفهان را فراهم کرد.
- ارزیابی شما از استان اصفهان، قبل از ورود به این استان چه بود؟ و چه برنامه‌هایی برای آن دارید؟
باید گفت ظرفیت‌های استان اصفهان متفاوت و البته زیاد است. این استان از بعد صنعتی و گردشگری قابلیت توسعه خوبی دارد و به‌دلیل مرکزیت آن درکشور با توجه به اینکه شمال کشور را به جنوب، شرق را به غرب و برعکس متصل می‌کند، در حمل‌ ونقل جاده‌ای، هوایی و ریلی نیز قابلیت توسعه فراوانی دارد. در نتیجه، تأسیساتی مانند بندر خشک و باراندازهای بزرگ می‌تواند در این منطقه به‌عنوان مبانی ایجاد اشتغال جدید مطرح باشد. البته در کنار اینها کشاورزی همچنان به‌عنوان یک ظرفیت و قابلیت برای توسعه اقتصادی و اشتغال مطرح است؛ که از بخشی از آن استفاده ‌شده وبا توجه به محدودیت آب، بخش‌های دیگر آن می‌تواند با روش‌های نوین کشاورزی و آبیاری مورد استفاده قرارگیرد. با توجه به محدودیت منابع آبی موجود در استان اصفهان باید با استفاده از روش‌های نوین آبیاری که مصرف آب در آ‌نها بهینه و اندک است از سایر بخش‌های کشاورزی بهره‌‌برداری کرد. در نتیجه در این زمینه‌ها می‌توانیم در ایجاد اشتغال و توسعه اقتصاد استان کار کنیم.
*یکی از راه های کاهش آلاینده های زیست محیطی ورود بخش خصوصی به حوزه می باشد
مسأله دوم استان، محیط‌ زیست است. اصفهان مثل هر کلانشهری با خودروهای سبک و سنگین، بویژه تردد کامیون‌ها و اتوبوس‌ها برای آمد وشد نیروهای کار و محصولات صنعتی مواجه است که سبب افزایش آلودگی نیز شده است. خوشبختانه مطالعه‌ای در سال 92 انجام‌شده که به نظرم دقیق است، زیرا هم آلاینده‌ها خوب شناسایی شده و هم‌ روی چگونگی برطرف کردن آنها مطالعه شده، اما به نظر می‌رسد تمرکز خاصی برای از بین بردن آلایندگی‌ها نبوده است. در مجموع کارهایی که می‌توانستند انجام بدهند را ندادند. مثلاً نوسازی ناوگان حمل‌ و نقل درون‌ شهری، وضعیت تاکسی‌ها و موتورسیکلت‌ها، تنظیم کارموتورخانه‌ها و جایگزینی حمل ‌ونقل عمومی کلان مثل مترو، قطارهای محلی و قطارهای بین حومه شهری و شهرهای نزدیک اصفهان مثل بهارستان، فولادشهر، مجلسی و حتی شهرستان‌هایی مانند نجف‌آباد که روزانه 20 درصد این جمعیت به اصفهان آمد وشد دارند، تردد حتی سواری و اتوبوس اگر تبدیل شود به‌ قطار محلی و مترو می‌تواند بار آلایندگی و ترافیک را کم کند. از طرفی الزام کارخانه‌ها برای انجام اقدام‌های اساسی میزان فیلتراسیون دستگاه‌هایشان انجام‌نشده که اگر روی این مسائل به ‌صورت جدی تمرکز کنیم می‌توانیم بخش قابل توجهی از میزان آلایندگی‌های زیست‌محیطی و آلودگی هوا را کاهش دهیم. در این زمینه باید بخش خصوصی به ناوگان حمل و نقل عمومی وارد شود تا هم استانداردهای جهانی رعایت و هم ناوگان حمل و نقل عمومی نوسازی شود. درخصوص توسعه مترو هم باید با فراخوان بخش خصوصی در راستای افزایش تعداد واگن‌ها اقدام کرد.
*با تمرکز در بخش گردشگری در طول چهار سال می توانیم حدود 35 درصد اشتغال در این بخش ایجاد کنیم
حوزه اشتغال به 2 حوزه قبلی ربط پیدا می‌کند. مثلاً در نقاط غرب اصفهان خاستگاه صنعتی زیاد است، یک‌ شکل آن این است که به اشتغال فکر می‌کنیم و همانجا در بخش گردشگری به‌صورت متمرکز کار می‌کنیم، قصد تأسیس منطقه گردشگری در غرب استان مثل سمیرم، کاشان، آران و بیدگل، در شرق اصفهان مثل نائین و خور و بیابانک، اردستان و خلاصه کل استان داریم. روی پروژه‌های بوم گردی هم خیلی کارکردیم که هم به توسعه اقتصادی استان کمک می‌کند و هم باعث اشتغالزایی می‌شود. طرح‌ها و ایده‌هایی است که روی کاغذ است و درصدد اجرای آن هستیم اگر با این وضعیت پیش برویم، طی 4 سال می‌توانیم به نسبت 30 تا 35 درصد اشتغال در زمینه گردشگری، 45 تا 50 درصد در صنعت و 25 درصد هم در کشاورزی ایجاد کنیم.
- با توجه به اینکه زمان زیادی نیست که به استان اصفهان آمده‌اید، برآوردی از میزان و درصد رشد اقتصادی و فرهنگی و اشتغال دارید؟
در زمینه‌های اقتصادی آمار کمی داریم، اما در کل به لحاظ صنعتی بودن، استان اصفهان همیشه رشد اقتصادی‌اش از میانگین کشوری درصدی بالاتر است و باید بتوانیم این را حفظ کنیم. تولید ناخالص ملی اصفهان نسبت به جمعیتش بالاتر از کشور است، بدیهی است چرا که در کشور، مناطق محروم زیادی داریم که در آن سرمایه‌‌گذاری نشده و معمولاً در حد پایین‌تری قرار دارند، اما در اصفهان سرمایه‌گذاری‌های خوبی انجام‌شده که نباید به آن بسنده کنیم بلکه باید با توجه به استعدادهای تاریخی موجود و بالقوه‌ای که در این استان وجود دارد سهم بارزی از توسعه اقتصادی کشور را در استان برداشت کنیم.
- با توجه به صنعتی بودن استان اصفهان چه برنامه‌ای برای این بخش‌ دارید؟
اصفهان در بعد صنعت با بیش از 8هزار واحد صنعتی که 800 واحد آنها واحدهای صنعتی بزرگ است، در زمینه اشتغال جایگاه ویژه‌ای دارد، اما لزوماً برای اشتغال نمی‌شود روی صنایع بزرگ متمرکز شویم؛ بویژه اینکه با مسأله کم‌آبی مواجهیم و هیچ صنعتی نیست که به آب وابسته نباشد؛ بنابراین بنگاه‌های کوچک که نیاز آبی کمتری دارند را باید مدنظر قرار دهیم. دیدگاه من در این زمینه فرق دارد و این نیست که هرکسی از راه برسد به آن مجوز فعالیت صنعتی دهیم. این روش تضمینی برای بقای شغل نیست و باید با رویکرد مشخص مثلاً رویکرد توسعه اقتصاد در اخذ مجوزهای صنعتی وارد عمل شویم.
- منتظر باز شدن آب زاینده‌رود برای قبل از نوروز یا در تعطیلات نوروز باشیم؟
برای قبل از نوروز و حتی خود نوروز خیر، اما بعد از آن احتمالاً شاهد بازگشایی سد زاینده‌ رود و جاری شدن آب خواهیم بود. این تصمیم نیز به خاطر این است که بارندگی کنونی نسبت به سال قبل 85 درصد کاهش داشته و تنها 15درصد بارندگی سال گذشته را داشته‌ایم. نسبت به میانگین 40 درصد سال گذشته فقط 8 درصد بارندگی داشتیم. با این‌ حال امیدواریم در این روزهای باقی‌مانده تا بهار بارندگی خوب باشد، اما پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد خیلی نباید منتظر بارندگی‌های خوب و به ‌تبع آن جاری شدن آب در زاینده رود تا نوروز باشیم.
*با تمام قوت بر ایجاد نشاط اجتماعی بویژه در جوانان تاکید دارد
- برای ایجاد نشاط بین مردم چه برنامه‌هایی دارید؟
بارها گفته‌ام برخی اوقات خودمان را بی‌خود محدود می‌کنیم. در اسلام و در شرع هیچ‌ گاه با شادابی، خنده، شوخی و تفریح مخالفت نشده است. نه ‌تنها منع نشده بلکه مکرر به این امر توصیه ‌شده، اما متأسفانه به دلایل بافت سنتی و به‌دلیل اینکه برخی از افکار نادرستی که در جامعه وجود دارد وهمچنان این دیدگاه را جاری می‌کند؛ مردم فکر می‌کنند خندیدن، نشاط، لباس خوب پوشیدن، توی پارک گشتن، سینما، تئاتر و موسیقی منع شده و باید بنشینند کنج خانه. این تفکرات افسردگی ایجاد می‌کند. از سوی دیگر آب زاینده‌رود هم خشک‌شده و این مردم که یک‌عمر در داستان‌ها، موسیقی فولکلور و خاطرات بزرگ‌ترهایشان با جریان آب زندگی کردند الآن از نبودش رنج می‌برند. پس باید به نشاط اجتماعی بها داده شود.
- اعتقاد به استفاده از نیروهای جوان و تحصیلکرده دارید؟
این موضوع بویژه در حوزه جوانان آن قدر برای من حائزاهمیت است که شورای مشورتی جوانان را تشکیل داده‌ام و معتقدم جایگاه این شورا، مشاوره‌ای، تصمیم‌سازی و کادرسازی است و با ارائه فکرهای پخته وعملیاتی، در تصمیم‌‌گیری‌ها از آنها استفاده می‌شود. به جوانان اعتماد کرده‌ام و موفق هم بودم و هم‌اکنون نیز بسیاری از معاونان وزیران و مدیران ارشد از افرادی هستند که اینجانب با اعتقاد به‌جوانان؛ از آنان در مناصب مختلف استفاده و فرصت رشد را برای آنان فراهم کردم. هرچه بدنه اجرایی جامعه نخبه‌تر و باهوش‌تر و دارای ذهن باز باشند؛ وضعیت بهتری را شاهد خواهیم بود و یکی از اهداف تشکیل این شورا انتخاب نیروها و رشد آنها و ورودشان به بخش‌های مختلف است تا بدنه اجرا و بدنه دولت به‌‌صورت متجانس رشد کند.
*برش/ مشکلات فرا روی استان اصفهان
در استان اصفهان 3 مشکل اساسی درخصوص آب، محیط ‌زیست و اشتغال داریم. مسأله آب را با جدیت پیگیری می‌کنیم، چراکه کارهای عقب‌مانده در مورد آب خیلی زیاد داریم و باید در2 بعد کارکنیم. اول اینکه بتوانیم در مسیر زاینده‌ رود مقداری به حجم آب اضافه کنیم؛ مثلاً در سال 73 کلنگ انتقال آب به زاینده ‌رود در قالب تونل «کوهرنگ 3» زده ‌شده که تا الآن 95 درصد کار انجام‌ شده، اما ساخت سد در سال 89 شروع ‌شده و باید طبق زمان‌بندی 4 ساله به اتمام می‌رسید که متأسفانه این پروژه بعد از این همه‌ سال تنها 20درصد پیشرفت داشته و بیش از 8 ماه هم است که کارگاه به خاطر برخی مشکلاتی که از قبل بوده، تعطیل است. طبق پیگیری‌هایی که انجام دادیم مسائل جانبی مانع ادامه روند ساخت‌ وساز شده است. مشکل بودجه و پیمانکار را حل کردیم. مشکلات عملیاتی هم در هنگام کار وجود داشت که برطرف شده و با انجام این پروژه به حجم حوضه آب زاینده‌رود اضافه خواهد شد، اما اینها اصل کار نیست. اصل کار این است که باید در بعد فرهنگی وارد شویم. نباید فکر کنیم به‌دلیل اینکه 12 سال است چنین شرایطی حاکم شده، به این اندازه در بحران هستیم. با این تفکر ممکن است 50 سال دیگر نیز در بحران بمانیم. وضعیت ما دراستان اصفهان این است که کم‌آبی داریم، اما کم‌آبی و بحران آب به این معنا نیست که نباید زندگی کرد و مردم نباید آب بخورند و کشاورزی باید تعطیل شود، خیر، بلکه باید طوری برنامه‌ریزی کنیم که کشاورزی‌مان به‌گونه‌ای پیش برود که اندازه زمانی که آب فراوان بود و تولید محصول و اشتغالزایی داشتیم پیش برود، صنعت بتواند با جایگزینی پساب شهری مصرف صنعتی آب را کاهش دهد و نوع کشت‌ها و آبیاری را به‌گونه‌ای تغییر دهیم که بتوانیم با آب بسیار کمتر همان میزان محصول را تولید کنیم که در زمان پرآبی به شکل غرقابی استفاده می‌شد. فراموش نکنیم که تولید محصولات کشاورزی با توجه به کم آبی موجود با مشکل مواجه است و لیکن با توجه به سابقه فعالیت‌های کشاورزی در این مناطق، انجام این گونه اقدام‌ها با برنامه‌ریزی‌های خاص بخوبی امکان پذیر خواهد بود. در این زمینه باید نگاه صادرات محور در تولید محصولات داشته باشیم چرا که سرمایه‌گذاری‌های معطوف به صادرات رمز موفقیت ما خواهد بود.
*درصدد هستیم 40 درصد هدررفت آب در مسیر زاینده رود را به عدد قابل قبولی کاهش دهیم
راه دیگر برای مقابله با خشکسالی، ساماندهی در مسیر زاینده رود است که در دستور کار قراردادیم. گفته می‌شود نزدیک به 40 درصد هدر رفت آب در مسیر زاینده رود از سرآب تا تالاب «گاوخونی» داریم که یا به ذخایر زیرزمینی اضافه می‌شود یا بعضاً براثر تبخیر و روش‌های دیگر از بین می‌رود. باید نسبت به کمبود آبی که داریم، این 40 درصد را کاهش دهیم. کل مسیر را هم نمی‌توان لوله‌ کشی کرد، باید اثرات مخرب آن بررسی شود چراکه لازم است آب به بستر رودخانه نیز نفوذ کند. از طرف دیگر در صورت جاری نشدن آب شاهد تبدیل زمین‌ها به کانون گردوغبار خواهیم شد. اگر با ساماندهی رودخانه در بخشی از مسیر بتوانیم از هدر رفت آب جلوگیری کنیم و میزان 40 درصد هدر رفت را به حداقل 20 درصد کاهش دهیم کار بزرگی کرده و به آب مصرفی اضافه کرده‌ایم. همین‌طور در الگوی مصرف آب شرب شهر اصفهان و شهرهای این استان و برخی از شهرهای استان یزد که از اصفهان آب می‌برند نیز باید این مطلب بدرستی مورد توجه و اقدام قرار گیرد. واقعیت این است که در مقایسه با آنچه استاندارد مصرف در دنیاست فاصله زیادی داریم. در برخی از نقاط شهرمان میزان مصرفی آب بسیار بالاتر از استاندارد است و گرچه در میانگین با استاندارد فاصله کمی داریم، اما به نظر می‌رسد، اگر نسبتی بین مناطق کم آب و پر آب دنیا بگذاریم ما باید به‌ مراتب آب کمتری مصرف کنیم. لازم است به نوع و میزان مصرف آب دقت کنیم.