بزرگنمايي:

سپاهان نیوز - یک اصفهان شناس گفت: متاسفانه در فرهنگ اجتماعی ایران، ارزشی برای تاریخ قائل نبوده و با اینکه مردمانی تاریخی هستیم اما تاریخ‌دان نیستیم و ندانستن تاریخ بدترین اتفاقی است که برای یک مردم می‌تواد رخ بدهد.
به گزارش خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان، سید اصغر محمود آبادی صبح امروز (شنبه) در میز گردی با عنوان "بررسی منظر تاریخی اصفهان" اظهار کرد: این سوال مطرح است که چرا شهری همچون اصفهان که در صده‌های آغازین هجری شهری شایسته و بزرگ بوده است با ناگاه از تاریخ پاک می‌شود.
وی ادامه داد: در کتابی که "آدام مت" با عنوان "تاریخ تمدن اسلامی" در قرن چهارم هجری به این سوال رسیده است. باید بپرسیم چطور یک شهر نامدار و تاریخی از تاریخ محو می‌شود و فرایند توسعه آن مختل می‌شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه دوران خلافت اسلامی در رابطه با اصفهان به دو بخش تقسیم می‌شود گفت: حکومت بنی عباس در قرن دوم و سوم ایران گرا بوده‌اند. در این دوره ایران و به تبع آن اصفهان به خوبی دیده می‌شود و بسیاری از خلفا آرزو دارند اصفهان را مدیریت کنند.
محمود آبادی افزود: اما در قرن چهارم، خلافت اسلامی ایران گریز می‌شود و به سمت ایران زدایی پیش می‌رود. این بسیار مهم است که هیچ دوره تاریخی را سیاه و سفید نبینیم و حقایق را بپذیریم. برخی ار فراز و فرودها تاریخ اسلامی در ایران به خوبی شناخته نشده است. 
وی با بیان اینکه در دوره‌ای از تاریخ ترکان بر این سرزمین حکومت می‌کنند گفت: به طور مشخص ترک‌ها با عنصر ایرانی در ستیز هستند و به همین دلیل اجازه اینکه اصفهان به رشد و توسعه خود ادامه بدهد را ندادند. همچنین برخی از اتفاقات مذهبی رخ داده در داخل اصفهان موجب این مساله می‌شود که اصفهان از دورن آسیب می‌بیند.
این تاریخ‌دان با اشاره به آتش زدن کتابخانه اصفهان گفت: حملات متعددی که به اصفهان می‌شود این شهر را از بین برده و برای مثال آتش زدن کتابخانه اصفهان با بیش از 13 هزار کتاب خطی در این دوره اتفاق افتاده است که فاجعه فرهنگی در تاریخ اصفهان به حساب می‌آید.
محمود آبادی گفت: اما در طول تاریخ اصفهان شهری آرام بوده است که به دلیل دوری از مرزهای درگیر، بسیاری از بزرگان، هنرمندان و دانشمندان را به خود جذب می‌کرده است. به همین دلیل اصفهان موزه بزرگ مردم شناسی و هنر شناسی ایران است.
وی ادامه داد: اصفهان ایران کوچک است و باید بدانیم که در شهری ارزشمند زندگی می‌کنیم. اصفهان برای نخستین بار در دوره مادها اعلام وجود کرد. مادها شهرسازان بزرگی بودند و بی تردید شهرسازی و شهروندی اصفهان در این دوره آغاز شده است.
این اصفهان شناس تصریح کرد: بسیاری از شهرهای بزرگ و قدیمی ایران در این دوره اعلام وجود کرده است. اما با این حال متاسفانه از دوره مادها هیچ چیزی به جز چند اسم برای ایران باقی نمانده است. اصفهان در کنار تنها رودخانه مرکز ایران متولد شده است و اصفهان بدون زاینده رود معنایی ندارد.
محمود آبادی ادامه داد: اطلاعات در رابطه با تاریخ و جامعه اصفهان پیش از اسلام بسیار ناقص است. متاسفانه خود ما در ایران مطالعات خوبی در رابطه با این موضوع نداریم و بهترین مطالعات را افرادی در خارج از مرزها انجام داده اند.
وی ادامه داد: اصفهان پیش از اسلام هرگز برای پایتختی انتخاب نشده است. دو دلیل عمده برای این موضوع وجود دارد. نخست اینکه معمولا کسانی که به قدرت می‌رسند از تیره‌های کوهستانی و قبیله‌ای بوده‌اند و اصفهان قبیله گرایی و قومیت غالبی نداشته که به قدرت برسند.
این استاد تاریخ اسلامی افزود: دوم اینکه مردم شهر اصفهان مردمانی سیاسی نیستند و بیشتر مردمانی فرهنگی و اجتماعی بوده‌اند. اصفهان همواره مرکز فکر و اندیشه بوده و آلوده به سیاست نشده است. تنها در دوره ساسانیان قرار بوده به پایتختی برگزیده شود که با کشته شدن پادشاه منتفی می‌شود.
محمود آبادی گفت: در فرهنگ اجتماعی جایگاهی برای تاریخ قائل نیستیم و حتی در دبیرستان بدترین درس‌هایی که می‌خواندیم تاریخ بوده است. بدترین اتفاقی که ممکن است برای یک جامعه رخ بدهد این است که تاریخ خود را نداند. 
وی تاکید کرد: متاسفانه گرچه ملتی تاریخی هستیم اما هرگز ملتی تاریخ‌دان نبوده و نیستیم. و تا زمانی که تاریخ خود را ندانیم نمی‌توانیم ادعا کنیم برای آثار تاریخی خود ارزش قائل هستیم.
کد خبرنگار: 13051
انتهای پیام