سپاهان انلاين- در حال حاضر مصرف جهاني مواد پليمري آلي، بزرگترين زمينه مصرف نفت را تشکيل مي‌دهد. ازاين‌رو به ‌وضوح مي‌توان دريافت که افزايش قيمت نفت چه تأثيري بر افزايش قيمت مواد پليمري خواهد داشت. مواد پليمري بخش اصلي مواد به کار رفته در صنايع بسته‌بندي به شمار مي‌روند؛ چراکه اين مواد علاوه بر گران بودن، تجزيه‌ناپذير نيز هستند و اين موضوع موجب بروز مشکلات شديد زيست‌محيطي مي‌شود. در سال‌هاي اخير به‌کارگيري مواد زيست‌تخريب‌پذير در صنايع بسته بندي، کشاورزي و پزشکي موردتوجه بسياري از محققان و طراحان حوزه‌ توليد پليمر قرار گرفته است. مهندس مريم ثابت زاده، مجري طرح در اين باره گفت: فيلم‌هاي تهيه شده از پلي اتيلن سبک و پلي اتيلن خطي به دليل برخوردار بودن از قابليت فرايندپذيري و خواص مکانيکي خوب، در صنايع بسته‌بندي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اما به دليل مشکلات زيست‌محيطي به وجود آمده ناشي از مصرف اين فيلم‌ها، بهره‌گيري از پليمرهاي طبيعي نظير نشاسته به دليل قيمت پايين و تجديدپذيري، بسيار موردتوجه قرار گرفته است. وي با بيان اين که از سوي ديگر، اضافه کردن نشاسته به پلي‌اتيلن موجب افت شديد خواص مکانيکي آن مي‌شود،‌ ادامه داد: از اين رو هدف از انجام اين پژوهش، بهبود خواص مکانيکي و زيست‌ تخريب ‌پذيري فيلم‌هاي بسته‌بندي پايه پلي‌اتيلني حاوي نشاسته با اضافه کردن مقدار بهينه‌ نانوذرات خاک رس بوده است. ثابت زاده با تاکيد بر اين که فيلم بسته‌بندي سنتز شده در اين طرح مشکلات زيست‌محيطي ناشي از استفاده‌ فيلم‌هاي پليمري تجديدناپذير را برطرف مي‌کند، يادآور شد: در طرح حاضر يک فيلم کامپوزيتي متشکل از دو جزء پليمري آلي و نشاسته سنتز شده است. سپس با اضافه کردن مقادير مختلف نانوذرات خاک رس به فرمولاسيون اين فيلم، مقدار بهينه‌ اين نانوذرات جهت رسيدن به بهترين خواص مکانيکي، زيست‌تخريب‌پذيري و شفافيت مطلوب تعيين ‌شده است. افزايش مقدار نانوذرات خاک رس موجب افزايش برهمکنش بين نانوذرات و پليمر شده و بهبود خواص مکانيکي فيلم را در پي خواهد داشت. مجري طرح با اشاره به نحوه‌ انجام اين طرح خاطر نشان کرد: در اين طرح ابتدا ترکيبات کامپوزيتي با درصدهاي مختلف 1 تا 5 درصد از خاک رس با استفاده از فرايند اکستروژن تهيه شد. سپس فيلم‌هاي مورد نظر با بهره‌گيري از فرايند دمش توليد شد. در ادامه به‌منظور ارزيابي خواص ساختاري، شفافيت و خواص مکانيکي از آزمون XRD و ميکروسکوپ‌هاي الکتروني و همچنين آزمون کشش استفاده شد. به گفته وي نتايج نشان مي‌دهند که فيلم‌هاي پلي‌اتيلني حاوي 15 درصد نشاسته‌ اصلاح‌شده و 5 درصد نانوذرات خاک رس به‌عنوان گزينه‌ مناسبي براي جايگزيني فيلم‌هاي بسته‌بندي پلي‌اتيلني خالص در صنعت بسته‌بندي خواهد بود. نتايج اين تحقيقات که حاصل تلاش‌هاي دکتر روح الله باقري و دکتر محمود معصومي از اعضاي هيأت علمي دانشگاه صنعتي اصفهان و مهندس مريم ثابت زاده، دانشجوي مقطع دکتراي اين دانشگاه است، در مجله‌ Carbohydrate Polymers به چاپ رسيده است.