سپاهان نيوز- اينجا مجتمع فولاد مبارکه، بزرگ‌ترين مجتمع صنعتي ايران در شرق شهر مبارکه، 75 کيلومتري جنوب‌غربي شهر اصفهان است، که سالانه 5٫33 ميليون تن، انواع محصولات فولادي توليد مي کند و براي آن هايي که بيشتر از صنعت به ورزش علاقه دارند، پدر زرد پوشان سپاهاني محسوب مي شود. هواي کارخانه براي ورزشي نويس ها که توپ، ورزشگاه و قراردادهاي ميلياردي حرف اول قلم شان است، در سفر نيم روزه‌ عکاسان و ورزشي نويسان که به دعوت مجتمع فولاد مبارکه همراه با تيم فوتبال سپاهان ترتيب داده شده، سنگين مي کند. بازديد از واحد نورد سرد آغاز مي شود، هوا سنگين وآلوده است، اما بازار سلفي گرفتن را از رونق نينداخته، مسيرهاي پر پيچ و خم از نورد سرد به نورد گرم مي رسد، اينجا گرما بيداد مي کند و کُري خواني هاي صداي آب و فولاد داغ است. گرماي کوره‌ها بچه هاي تيم را ترسانده، اين نخستين بار است که فوتباليست هاي سپاهان از مجتمع فولاد بازديد مي کنند، کارگران به استقبال تيم مي آيند تا بازيکناني را ببيند که به عشقشان ساعت‌ها پاي کوره مي‌مانند و تنها آن ها را از قاب شيشه اي ديده اند، قهرمانان صنعت مي آيند تا عکس يادگاري بگيرند! براي خبرنگاران ورزشي بازديد از مجتمع صنعتي فولاد، نسبت به آنچه از فولاد در زمين هاي ورزشي مي بينند، تجربه متفاوتي است، هزاران کارگر در کناره گرماي کوره ها ساعت‌ها و ساعت‌ها کار مي کنند تا چرخ صنعت نايستد، دولت ها افتخارش را به نام خود ثبت کنند، وزرا افتتاح کنند، برخي حقوق نجومي بگيرند و ستاره هاي زرد با قراردادهاي ميلياردي روي صفحه مجلات بدرخشند! اما آنچه روز گذشته گرماي کوره ها را براي من به عنوان يک خبرنگار ورزشي، دوچندان کرد در نشست خبري مديرعامل فولاد مبارکه پس از بازديد از مجتمع صنعتي بود، سبحاني صراحتا اعلام کرد که "از حق کارگر و مجموعه مي گيريم و به باشگاه تزريق مي کنيم"، اگر نتيجه نگيريم اين شائبه ايجاد مي شود که چرا از جيب ما مي زنيد و به تيم فوتبال تزريق مي کنيد؟" سپاهان فصل گذشته، از ناکامان ليگ برتر بود! فرض کنيد سپاهان قهرمان مي شد، اما قهرماني به چه قيمتي؟ سبحاني در جاي ديگري از صحبت هاي خود تاکيد کرد "بازديد بازيکنان از کارخانه باعث مي شود آن ها متوجه باشند پولي که به آن ها پرداخت مي شود از دل سنگ و کوه بيرون مي آيد و کارگراني که حقوقشان بسيار کمتر از بازيکنان است، پاي کوره هايي که دمايشان يک هزار و 700 درجه است کار مي کنند و اين پول از اين محل تأمين مي شود وگرنه فولاد مبارکه دستگاه چاپ اسکناس نيست." ما به ورزش نياز داريم، خيلي ها عاشق فوتبال هستند، ما به سپاهان مي باليم. اما قهرماني به قيمت نان کارگر افتخار است؟ سوال اينجاست اين فقط داستان سپاهان است؟ يا تيم داري ساير صنايع هم به قيمت جان و نان کارگران تمام مي شود؟ آيا بازيکنان با ديدن کارگران پاي کوره ها به معناي آنچه در ورزش ساير کشورها اتفاق مي افتد حرفه اي مي شوند؟ داستان کارگران فولاد با دماي 1700 درجه اي کوره ها کجا و داستان بازيکنان سپاهان کجا!