کرواسی به دنبال تکمیل پروژه غول کُشی ورزشی بزرگنمايي: سپاهان نیوز - تیم فوتبال کرواسی با شکست حریفان خود از قبیل روسیه میزبان و انگلستان آماده به فینال جام جهانی رسید و به دنبال پروژه غول کُشی در فینال است.به گزارش ایسنا - منطقه اصفهان، وحید ذوالاکتاف- عضو هیئت علمی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه اصفهان در یادداشتی به تحلیل وضعیت کرواسی در جام جهانی و احتمال موفقیت این تیم در بازی فینال پرداخته و گریزی هم به بازیهای تیم ملی ایران در این جام زده است.در جام 2018، غولهای فوتبال شامل هلند و ایتالیا، آلمان، اسپانیا، پرتغال، آرژانتین، برزیل، و انگلیس یکی پس از دیگری حذف شدند. پرسش آن است که کرواسی با غول آخر، فرانسه، چه خواهد کرد؟ آیا با حذف فرانسه دوران غولها به پایان خواهد رسید. در فوتبال حرفهای، غول به تیمی گفته میشود که از حیث تکنیکی صاحب ستارگان عصر خویش و از حیث تاکتیکی دارای جا افتادهترین استراتژیهای بازی است. تا پیش از 2018، برای قهرمانی کافی بود که تیمی این دو را داشته باشد. اما در 2018، کرهایها، ژاپنیها، روسها، بلژیکیها و در رأس همه آنها کرواتها ثابت کردند که دیگر دوران حاکمیت محض "تکنیک و تاکتیک" در فوتبال به سر آمده است. اما، کرواسی در فینال در مقابل فرانسه چه خواهد کرد؟ تیمی که در آغاز جام جهانی بنگاههای تخصصی فوتبال به آن شانسی یک به 60 برای قهرمانی میدادند و امروز در فینال هم هنوز شانسی بیش از یک به 4 به آن نمیدهند، در فینال چه خواهد کرد؟ بنگاههای شرطبندی بر اساس نظر بهترین کارشناسان فوتبال و متخصصان احتمالات فرمولهایی دارند که بر اساس آنها نتایج مسابقات را پیشبینی کرده و روی آنها شرطبندی میکنند. آنها طوری شرط میبندند که بنگاههایشان هرگز ورشکست نشوند. این بنگاهها روی برد فرانسه 106- و روی برد کرواسی 387+ و به مساوی 233+ شرطبندی کردهاند. یعنی اگر 100 دلار شرط ببندید که کرواسی میبرد و برد، به شما 387 دلار میدهند. اگر 100 دلار شرط ببندید که مساوی میشود و شد، به شما 233 دلار میدهند. ولی اگر 106 دلار روی فرانسه شرط ببندید و فرانسه ببرد، به شما 100 دلار میدهند. وضعیت شرطبندی در وقت اضافی و پنالتی هم علیه کرواسی است، برد فرانسه 220- و برد کرواسی 180+ است. یعنی اگر 100 دلار شرط ببندید که کرواسی در وقت اضافی میبرد و برد، به شما 180 دلار میدهند. ولی اگر 220 دلار روی فرانسه شرط ببندید و برد، به شما 100 دلار میدهند. به طور خلاصه، بنگاههای شرطبندی برای پیروزی فرانسه حداقل 3 برابر بیشتر از کرواسی شانس قائل هستند. دلایل بنگاههای شرطبندی برای دادن شانس سه برابری به فرانسه از این قرار است:*سابقه برتر فرانسه و قائل شدن شخصیت قهرمانی برای این تیم: قهرمان 1998 و نایب قهرمان 2006 در جام جهانی، دو بار فاتح جام اروپا در 1984 و 2000 و دو بار قهرمان جام کنفدراسیونها در 2001 و 2003. در حالی که کرواسی فقط یک سومی جام جهانی در 1998 را دارد و دو بار حذف در نیمهنهایی اروپا در 1996 و 2008. *بازیکنان برتر فرانسه: تمامی 23 بازیکن فرانسه از تیمهای سطح اول باشگاههای اروپای غربی هستند، در حالی که کرواسی فقط 8 بازیکن شاغل در باشگاههای سطح اول اروپا دارد (لوکا مودریچ و متئو کواچیچ از رئال مادرید، ایوان راکتیچ از بارسلونا، ایوان پریشیچ و مارسلو بروزویچ از اینتر میلان، ماریو ماندژوکیچ از یوونتوس، استیو پلتیکوسا از روستوف، دنیل سوباشیچ از مونوکا، و دژان لاورن از ساوتهمپتون). *نتایج تیمی برتر: در مرحله حذفی، فرانسه تیمهای سختتری را راحتتر و در وقت قانونی برده است (4-3 آرژانتین، 2-0 اروگوئه، و 1-0 بلژیک). در حالی که کرواسی با تیمهای راحتتر فقط مساوی کرده است (1-1 دانمارک، 2-2 روسیه، و 1-1 انگلیس).*خستگی کمتر فرانسه: 90 دقیقه بازی بیشتر کرواسی در سه 30 دقیقه وقت اضافی سه بازی مرحله حذفی (مثل این است که فرانسه در 15 روز گذشته 3 بازی و کرواسی 4 بازی کرده باشد)، و یک روز استراحت بیشتر. *تجربه شکست فرانسه از پرتغال در فینال جام ملتهای اروپا در 2 سال پیش که در این بازی خیلی به کار خواهد آمد.*سابقه شکست کرواسی در نیمهنهایی 1998 از فرانسه.به طور خلاصه، بر مبنای آمادگیهای تکنیکی (مهارت مجموعه بازیکنان) و تاکتیکی (آمادگی تیم برای اجرای تاکتیکهای فوتبال)، برنده بازی فرانسه است. ضمن آن که آمادگیهای جسمانی دو تیم نیز مشابه است، با این تفاوت که کرواسی تیمی به مراتب خستهتر است. بر مبنای این اندیشه سنتی، دلیل حذف غولهای بزرگ چیزی جز بدشانسی نیست و کرواسی در برابر فرانسه یک بازنده خواهد بود، مگر آن که فرانسه نیز بدشانسی بیاورد و توپهای جادوگرانی مثل امباپه و گریزمان به تور ننشیند. به هرحال، در علم ورزش "شانس" جایگاه چندانی ندارد و در جام 2018، ستارگانی مثل نیمار، مسی و رونالدو از سر بدشانسی دچار افت بازی نشدند، بلکه در تله خودباختگی، خودنمایی، و یا عدم حمایت اجتماعی افتاده¬اند. در مقابل، بازیکنانی مثل مودریچ، پرسیچ و یا ادن هازارد (بلژیک) هم به شرطی در بازی اوج میگیرند که دارای تمرکز، خودباوری و حمایت کامل و جامع اجتماعی باشند و صدالبته چنین محیط کامل روانی-اجتماعی را قبل از هر کس دیگر مربیان باید بیافرینند. با این طرز فکر، راهی را که "میرسلاو بلازویچ (چیرو)" برای کرواسی شروع کرد، "زلاتکو دالیچ" شانس دارد تا به کمال برساند. شانس چند برابری که بنگاههای حرفهای تعیین شانس برای پیروزی فرانسه بر کرواسی در نظر گرفتهاند، نشان میدهد هنوز متخصصان و بزرگان حال حاضر فوتبال در فضای پیشا 2018 زندگی می¬کنند. آنها همچنان بدون توجه کافی و عبرت گرفتن از مرگ غولهای قبلی عبور میکنند. علیرغم پیشبینی متخصصان فوتبال، اگر به آمادگیهای روانشناختی و جامعهشناختی نسبت به آمادگیهای تکنیکی-تاکتیکی رجحان بدهیم، کرواسی حداقل به اندازه فرانسه شانس بردن فینال را دارد. دلایل در اوج بودن آمادگیهای روانی – اجتماعی کرواسی به قرار زیر است:*دلیل جامعه شناختی: تیم کرواسی در این جام نشان داده که تیمی منسجم و دارای سرمایه اجتماعی در حد عالی است. هیچ نشانه اختلاف و عدم انسجام در این تیم وجود ندارد. در هر سه بازی مرحله حذفی، ابتدا گل خوردند و عقب افتادند و این عقب افتادن باعث نشد که حمایت اجتماعی بازیکنان از یکدیگر کم شود. این تیم اولاً در پی اثبات هویت ملی خود به عنوان یک ملت نوظهور است و این باعث میشود بازیکنان به اختلافات فردی کمترین بها را بدهند. ثانیه نخبههای این تیم در پی به رخ کشیدن مهارت خود در جهان فوتبال هستند. آنها در 10 سال گذشته بهترین نمایشهای فوتبال را در بارسلونا، رئال مادرید و اینتر میلان داشتهاند و هرگز در حد خود منزلت ندیدهاند. اکنون زمان آن رسیده تا آنها ثمره این صبوری را بچینند و این را همه کرواتها میدانند. میدانند که قهرمانی کرواسی به احتمال زیاد یعنی رسیدن توپ طلای اروپا به یک کروات به نام لوکا مودریچ و پایان سلطه 10 ساله مسی و رونالدو. *دلیل روانشناختی: دو گل کرواسی به انگلیس دو شاهکار جامعه شناختی و روان شناختی ورزش است. این دو گل نتیجه اوج آمادگی مهارتی در ترکیب با سرسختی روانشناختی است. در گل اول، "پریسیچ" توپ را در شرایطی با پا از روی سر "واگر" میزند که برای دیدن مسیر توپ و رساندن خود به توپ تنها یک ثانیه فرصت دارد و فاصلهاش با محل فرود توپ روی سر واگر 4 متر است. این در حالی است که واگر کافی بود به جای شیرجه رفتن در لحظه فرود، از قبل یک نیم قدم به جلو بر میداشت تا توپ درست روی سرش فرود آید و موقعیت گل برای پرسیچ فراهم نشود. در گل دوم، "مانزوگیچ" در حالی خود را به توپ رسانده و آن را گل میکند که دو مدافع انگلیس موقعیتی بسیار نزدیکتر به توپ داشتند. گل کردن چنین توپی در دقیقه 108 بازی نیز کاری است کارستان. آنهم پس از دو بازی 120 دقیقهای با استراحتهای 72 ساعتی. عین همین موقعیت را بازیکن خوب ما مهدی طارمی در آخرین لحظات بازی با پرتغال داشت که به ثمر نرسید. فرق عمده جام 2018 با جامهای قبلی در آن است که در این جام با حذف زود هنگام هلند و ایتالیا و سپس حذف آسان آلمان، اسپانیا، پرتغال، آرژانتین، برزیل، و انگلیس ثابت شد که آمادگیهای روانی-اجتماعی اگر مهمتر از آمادگیهای تکنیکی– تاکتیکی نباشند، حداقل به اندازه آنها اهمیت دارند. بنابراین، هیچ شکی نداریم که اگر کرواسی از حیث بدنی کم نیاورد، به احتمال قوی در فینال فرانسه را خواهد برد تا جام 2018 سندی شود بر اهمیت غیر قابل انکار آمادگیهای روانی-اجتماعی. جالب است، وقتی با مردم عادی و غیر کارشناس فوتبال صحبت میکنم، آنها نیز شانس کرواسی را برای برد بیشتر میدانند. البته، دلیلی که برای آن ابراز میکنند، اموری است مثل شانس و سرنوشت. ولی به هر حال، آنها با اطمینان بالایی میگویند کرواسی برنده است. عجیب است که چگونه مردمان عادی در بسیاری مواقع بر اساس قریحه و توسط ضمیر ناخودآگاه نظری صائبتر از کارشناسان دارند. فوتبال بازی لحظهها این که کرواسی غول آخر را بکشد، یا این که فرانسه از فرصت آفریده شده توسط کوچکهای غول کش استفاده کرده و جام را تصاحب کند، نهایتاً بسته به این است که کدام تیم از ثانیه اول تا ثانیه آخر بازی غفلت نکند که "فوتبال از حیث دفاعی یک بازی 90 دقیقهای" و "از حیث تهاجمی یک بازی لحظهای است." اگر کرواسی مثل نیمه دوم و وقتهای اضافیِ بازی با انگلیس بازی کند، هیچ تیمی آن را نخواهد برد. مروری بر دو ثانیه از نیمه دوم و وقت اضافی آن بازی منظور را روشن خواهد کرد. تصویر1، یک ثانیه پیش از گل اول کرواسی و تصویر 2، یک ثانیه پیش از گل دوم کرواسی را نشان میدهد. در تمام آن 75 دقیقه، بازیکنان انگلیس فقط همین 2 ثانیه تمرکز خود را از دست دادند و بازیکنان کرواسی حداکثر بهره را بردند. البته باید به خاطر سپرد که مهاجمان کرواسی برای اتخاذ تصمیم صحیح و اجرای آن برای رسیدن به گل، در پایان هر یک از این یک ثانیهها فقط 2 دهم ثانیه فرصت داشتند. در فوتبال مدرن و سطح اول جهان، تیمی بازنده نیست که کمترین یک ثانیههای غفلت را در بازی بدهد و تیمی برنده است که بتواند در 2 دهم ثانیهای که برای بهرهبرداری از این غفلتها دارد کار را تمام کند. کاپیتان انگلیس، هری کین، در بازی با کرواسی 2 بار فرصت 2 دهم ثانیهای خود را از دست داد وگرنه فردا یکشنبه به جای کرواسی، انگلیس به فینال میرفت. برزیل امروز حذف شده، چون نیمار و کوتینهو بیش از 5 بار این فرصتهای طلایی را از دست دادند. این که چرا آنها قادر به خلق موقعیت بوده ولی قادر به تمام کردن کار نبودند، دلیلش اسیر بودن در خودنمایی است که در یادداشتی دیگر توضیح داده شده است. هنگام خودنمایی، بازیکن بجای بودن در لحظه، به خارج از لحظه فکر میکند، آیا من آقای گل بازیها خواهم شد؟ یا اگر این توپ را گل نکنم فردا با رسانهها چه مصیبتی خواهم داشت؟ هنر کارلوس کی روش آن بود که از تیم ملی ما تیمی ساخت که در سه بازی جلوی بهترینهای آفریقا، اروپا، و جهان کمتر از انگشتان یک دست موقعیت یک ثانیهای به حریف داد و تنها در دو مورد از آنها مدافعان نتوانستند در 2 دهم ثانیه آخر جبران کنند. نقطه ضعف تیم کی روش آن بود که مهاجمانش از چند فرصت یک ثانیهای به دست آمده نتوانستند هیچ 2 دهم ثانیه آخری را به گل تبدیل کنند. به هر حال، این آمارها همگی مربوط به حوزه فوتبال طراز اول جهان است. در طراز سوم فوتبال که در باشگاههای ما بازی میشود، معمولاً فرصتهای گلِ بیش از 2 ثانیهای در اختیار مهاجمان داده میشود و آنها معمولاً یک زمان پایانی 5 دهم ثانیهای برای استفاده فرصت دارند. دلیل گل نزدن آقای گل باشگاههای ما در جام جهانی همین سطح پایین بازیهای باشگاهی است تنها بازیکنی قادر است که فرصت یک ثانیهای ندهد که قادر به تمرکز صد در صدی و بازی خوانی مداوم باشد و تنها بازیکنی قادر است که از فرصت یک ثانیهای نهایت استفاده را ببرد و تصمیم صحیح را در 2 دهم ثانیه اجرایی کند که قادر باشد در لحظه زندگی کند، یعنی نه قبل از لحظه را به یاد آورد و نه بعد از آن را. بیرانوند گفته بلافاصله پس از گرفتن پنالتیِ رونالدو مثل این بوده که در خواب بوده. یا میلاد محمدی در پاسخ به سؤال فردوسی پور که در فلان لحظه بر تو چه گذشته خیلی ساده میگوید "یادم نیست" و فردوسی پور از این پاسخ در حیرت فرو میرود، در حالی که پاسخی کاملاً طبیعی است. خاطرات بازیکنان از بازی پس از بازی توسط رسانهها شکل میگیرد. وگرنه بازیکنی که در بازی است، اگر در لحظه زندگی نکند، نمیتواند کارش را انجام دهد. سخنان بیرانوند و میلاد محمدی سند آمادگی صد در صد روانی بازیکنان ایران در جام جهانی است. فردوسی پور از میلاد محمدی پرسید که انتظار آن بود که تو با تمام آمادگیهایت فیکس بازی کنی، از نیمکت نشینی ناراحت نشدی؟ میلاد پاسخ داد که نه مهم نبود، مهم موفقیت تیم بود. در جایی دیگر فردوسی پور پرسید از فیلمهایی که دیدی چه به خاطر داری؟ و پاسخ این بود که تنها یک صحنه یادم هست. در آن صحنه سرخپوستها برای جنگ آماده میشدند، یکی از آنها به آسمان نگاه کرد و گفت: "چه روز زیبایی برای مردن!" به این میگویند آمادگی اجتماعی: روز مسابقه را روزی دانستن برای مردن و خود را فدایی ملتی و تیمی کردن. و این پاسخها اوج هنر کی روش در ساختن تیم ملی را نشان میدهد. در فینال، هر تیمی که با این دو آمادگی بازی کند برنده است. دو آمادگی روانی و اجتماعی بسیار فراتر از سایر آمادگیها برای نتیجهگیری اهمیت دارند. بخصوص وقتی که قرار است تیمهای کوچکتر غول کشی کنند. این شماره تلفن را یک بار خوانده و بلافاصله یادداشت کنید: 912-936- 5424. حالا این شماره را: 918-456-2567، حالا این شماره را 972-113-1854. ... فرض کنید که این عمل را به مدت 90 دقیقه هر ثانیه یک بار تکرار کنید. آیا در پایان 90 دقیقه، شماره اول یادتان هست. مشخص است که نه. به این میگویند تمرکز لحظهای. بازیکن فوتبال وقتی موفق است که در طول 90 دقیقه تمرکز لحظه ایش در حد اعلا باشد. امید که مفهوم "#فوتبال #بازی #لحظهها" جا افتاده باشد. انتهای پیام شنبه ۲۳ تير ۱۳۹۷ - ۱۱:۵۲:۳۵ ۴۶ بازديد پیام سپاهان لینک کوتاه: https://www.payamesepahan.ir/Fa/News/43032/