بزرگنمايي:

پیام سپاهان - هفدهم مرداد این روزها، حال و هوای دیگری دارد؛ برجام، تحریم، کشور، رئیس جمهور، تورم، تغییرات بدنه دولت و حضور آقای رئیس جمهور در مجلس و صدا سیما بهانه ای شد تا روز خبرنگار را به گونه ای دیگر بیان شود.
دیروز معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از فشار و سختی کار خبرنگاران و مشکلات جسمی و روحی آن ها گفت. آقای رئیس جمهور من یک خبرنگارم؛ خوب در خاطرم هست بسیاری از جوان ها و من چشم انتظار آمدنتان بودیم تا مشکلات کمتر شود. این روزها بسیاری از مردم خطه گربه ای شکل ایران و سرتاسر دنیا به صفحه مربعی شکل تلویزیون های خود خیره شده اند و تیتر اول خبرها را چک می کنند؛ جدیدترین اخبار تحریم ها، جنگ آری یا خیر، جیره بندی آب و برق، بالا و پائین رفتن دلار و ارز. دغدغه عدم اشتغال، جوان ها را از ازدواج دور کرده است و بحران بی پولی برای امرار معاش این روزها کابوس زندگی بسیاری از جوان های این مرز و بوم شده است قصه سکه ها و مهریه که به قول معروف کی داده و کی گرفته!
آقای رئیس جمهور از جوانانی می گویم که برای سال های درس خواندنشان در دانشگاه های مختلف، پرداخت شهریه های گزاف، از همه مهم تر برای داشتن هدف و ایستادگی هایشان در مقابل تمام سختی ها جوابی ندارند. هنوز خیلی از دهه شصتی ها بیکارند، چون به هرکاری تن نمی دهند! شما در مصاحبه تلویزیونی از کاهش متقاضیان کار گفتید، اما باورتان می شود برخی از لیسانسه ها و فوق لیسانس ها، آبدارچی، راننده شده اند تا رنج نان بی خانمانشان نکند.
آقای رئیس جمهور، من یک خبرنگارم و نماینده مردمی که در کنارشان زندگی می کنم... هزینه دارو و درمان بیداد می کند، بسیاری از بیماران مرگ را به زندگی بدون دارو و با درد، پرسه زدن در خیابان ها و طلب دارو از دلالان دارو ترجیح می دهند. بیماران و خانواده هایشان منتظر تدبیرهای شما در زمینه افزایش داروهای تحریم شده، کاهش قیمت دارو و کیفیت خدمات درمان هستند. در مصاحبه ها، پدران بسیاری را دیده ام که قادر نیستند ماهی یک بار هم نیم کیلو گوشت به خانه هایشان ببرند، دیشب یک زن سرپرست خانوار زنگ زد که با 5 هزار تومانی که برایش باقی مانده بود یک کیلو گوجه و نان خریده بود و شام گوجه سرخ کرده! با نان داشتند.
من یک خبرنگارم تا از دردهای جامعه ای بگویم که دختران دم بختش بی جهیزیه اند، پسرانش بدون پشتوانه برای ازدواج؛ در کشور ما ایران هنوز هستند نخبگانی که عشق به کشورشان را به رنگ و لعاب و حمایت های کشورهای دیگر ترجیح داده اند و هنوز چشم انتظارند.
آقای رئیس جمهور البته باور داریم برای ایستادگی این ملت تلاش ها کرده اید و برای کاهش مشکلات زندگی و معیشت مردم تلاش می کنید. اهل مشورت و صلح هستید، به قول خودتان: "تحریم نه تکریم"! ما چشم انتظار پایان تحریم ها و افزایش تکریم ها هستیم و در کنار شما و پا به پای این مردم گام برداریم، اگرچه اهل قلم بیشتر زمان ها از قافله نوازش و محبت دور بوه اند اما همیشه با تن زخمی خویش از مشکلات مردم می نویسند.
قداست قلم هایمان را حفظ و بلندگویی می شویم برای بیان مشکلات و دیده شدن مردم و دردهایشان و آزادانه می نویسیم که قداست قلم به زنده بودن و زندگی بخشیدن است.
یادداشت از: نازیلا انصاری پور
انتهای پیام