بزرگنمايي:
پیام سپاهان- مهدی
معصوم بیگی نوشت: با توجه به اینکه حجاب اسلامى در چهارچوب اخلاق دینى
قرار مى‌گیرد، عدم رعایت آن نوعى آسیب اجتماعى ساده تلقى می‌شود. حال آنکه
این آسیب خود باعث به وجود آمدن آسیب‌های اجتماعی در جامعه می‌شود.
وی آسیب اجتماعی را اینگونه تعریف
کرد: آسیب اجتماعى به نوعى عمل فردى یا جمعى گفته مى‌شود که در چهارچوب
اصول اخلاقى و قواعد جمعى به صورت رسمى یا غیر رسمى مورد رعایت قرار نگیرد و
در نتیجه با منع قانونى یا قبح اخلاقى جامعه روبرو مى‌گردد. بنا به این
تعریف، چون حجاب اسلامى در چهارچوب اخلاق دینى قرار مى‌گیرد، عدم رعایت آن
نوعى آسیب اجتماعى ساده تلقى می‌شود حال این آسیب خود داراى مراتب و
دسته‌بندى‌هاى خاصى است.
طلاق و تهدید خانواده
از جمله پیامدها ی زیان بار رعایت
نکردن عفاف و حجاب، طلاق و جدایی زن و شوهر و از هم پاشیدن نظام خانواده
است. طلاق در نظر اسلام مبغوض ترین حلال می‌باشد که تنها در صورت اختلافات
حل ناشدنی ضرورت می‌یابد. معیارهایی از قبیل ایمان، آراستگی به فضایل
اخلاقی و انسانی، اصالت خانوادگی و امثال اینها را برای انتخاب همسر
شایسته، مقرر فرموده و حقوق و وظایفی را برای زوجین مشخص کرده است.
برای طلاق نیز شرایطی معین کرده که
شامل بعد از آن، هم چون رجوع و بازگشت دوباره شوهر به زندگی مشترک می شود،
همه اینها مربوط به خانواده است.اما آنچه به اجتماع باز می گردد، سلامت و
امنیت جامعه از هر گونه اقدامات منافی عفت و حیا است.
هوس مداری در خانواده
اساسا طلاق در اثر اختلافات عمیق زن و شوهر تحقق می یابد که عمدتا از خودخواهی و هوس ناشی می شود.
عامل بسیار موثر و سازنده در شخصیت
الهی انسان، عفت عمومی، سلامت و پاکی جامعه از عوامل غفلت آفرین و هوس آلود
و ناپاکی ها است که عمده آنها هتک حریم حجاب و پوشش عفیفانه و ضعف غیرت و
عفت دختران احساس مسئولیت پدران و مادران و شوهران آنها می باشد که افراد
جامعه را به سمت هوس های نفسانی سوق داده و باعث تباهی اخلاق آنان می
گردند؛ در نتیجه حق محوری جای خود را به هوس بازی و خودخواهی می دهد که
عامل اصلی بروز اختلافات و در نهایت طلاق است.
چشم چرانی و مقایسه با همسر
هرگاه زنان با ظاهری آراسته و بدن نما
در جامعه حاضر شوند، مردان عادی با چشم چرانی و مشاهده زیبایی های ظاهری و
مقایسه همسران خویش با این زنان ...که طبیعتا میوه تلخ آن بی رغبتی یا
کاهش محبت به همسران خود می باشد- زمینه بهانه جویی مردان و عیب جویی
وتحقیر و بی احترامی به زنان خویش و درنتیجه بروز اختلافات، ایجاد شده و در
نهایت به طلاق و جدایی کشیده می شود.
شهوت طلبی و لذت گرایی
ازدواج، پیوند واتحاد و مصاحبت جسمی
زوجین است و این اتحاد در صورتی محقق می شود که دو روح در ابعاد والای
انسانی از سنخیت و شباهت برخوردار باشند. آزادی غیر معقول زنان- که آزادی
در اسارت هوا و هوس است- شعله های هوس و شهوت را در مردان بر می فروزد و
لذت گرایی را در آنان رشد می دهد.لذا عده ای برای تأمین خواسته های شهوانی
بی حد و مرز خود با ترفندهای گوناگون، همسران خویش را طلاق می دهند تا به
خودخواهی و شهوت حیوانیشان پاسخ مثبت بدهند!
دوستی‌های نامشروع
حضور تحریک آمیز زنان درصحنه اجتماع،
از یک سو باعث ایجاد روحیه شهوانی در مردان، در نتیجه رواج دوستی با صنف
مخالف و روابط نامشروع می‌شود؛ به گونه‌ای که علاقه آنها به همسران خود
کاهش می‌یابد و در نتیجه پایه و رکن زندگی شیرین متزلزل می‌گردد.
غفلت از معیارهای اصولی در گزینش همسر
خودنمایی دختران سبب انتخاب و گزینش
غلط و نادرست آنان در ازدواج می گردد، و غفلت از معیارهای اصولی و سازنده
درانتخاب همسر، مانع واقع بینی شده و در نتیجه پس از ازدواج و گذشت مدت
زمانی متوجه شکست در ازدواج شده و به تدریج میان آنان و شوهران شان فاصله
می افتد و سرانجام کارشان به طلاق کشیده می شود
فریب ظواهرآراسته و انتقام جویی
خودآرایی و نمایش جاذبه های زنانه
موجب می شود جوانان مجرد، از ظواهر آراسته و آرایش شده آنها فریب خورده و
شیفته آنها گردند وپس از ازدواج و چند روز و سال دریابندکه همسرشان شایسته
محبوبیت نبوده و در این پیوند زناشویی ناموفق بوده و دچار زیان شده اند.
دراین صورت عشق تبدیل به نفرت ودشمنی می شود و درصدد انتقام بر می آیند و
ضمن تحقیر ،سرزنش و عیب جویی و سوءظن به همسران خود، درنهایت آنان را طلاق
می دهند.
گرایش مردان به چندهمسری
از ویژگی های زنان، انحصارطلبی
درمعشوق و محبوب بودن است؛ اقتضای یگانه معشوقه بودن زن آن است که قلب
همسرش کسی جزاو را نخواهد و قلبش تنها در گرو محبت و عشق او و فرزندانش
باشد و هرگز سراغ زن دیگر –هوو- نرود ؛ اگر چه این میل طبیعی باید تعدیل
شود.زندگی تک همسری بهتر وبا صفا تر است، مگر در مواقع ضروری و با رعایت
شرایط خاصی بویژه شرایط عدالت که در قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام
برآنها تاکید شده است.
اما بحث در ازدواج های غیرمنطقی
وغیرضروری است که بدون تردید علت آن هوس بازی و شهوت رانی است اما نباید
فراموش کرد که غالبا منشأ چنین ازدواج هایی جلوه گری و پوشش های تحریک آمیز
زنان است؛ به عبارتی بدحجابی و خودنمایی زنان با تحریک پذیری و ایجاد شهوت
و هوس در مردان ارتباط مستقیم و تنگاتنگی دارد؛ امکان ندارد تحریک جنسی
درجامعه باشد اما در مردان عادی جامعه که از کنترل چشم و تقوای لازم
برخوردار نیستند، هوس و میل به کام جویی ایجاد نکند.
همین هوس و میل هاست که درمردان تک
همسر گرایش به ازدواج مجدد را پدید می آورد، زیرا چنین مردانی با دلدادگی و
مجذوب شدن به جاذبه های آشکار زنان، اندک اندک به ازدواج با آنها تمایل
نشان می دهند که با کاهش محبوبیت همسر قبلی ملازم و همراه است و یا چه بسا
محبت او را از دل خارج نموده وتنها به همسر جدید خود می اندیشند و دل می
بندند.بدیهی است کاهش محبوبیت فشارهای روحی و اختلال های روانی و جسمی را
برای زن اول وفرزندان او ایجاد می کند.
ایجاد اختلال روانی و عصبی
بیماری های روحی و اختلال های روانی و
عصبی ناشی از چند عامل است که ریشه عمده آن ها را باید در جامعه هوس آلود
وخودنمایی زنان جست و جوکرد دراین جا آنها را برمی شماریم:
الف- محرومیت از نیازهای ضروری جسمی و مادی
ب- عدم تأمین نیازهای عالی روحی
ج- انحراف از فطرت انسانی و مسیر طبیعی غریزه جنسی
د- شهوت طلبی افراطی و غیرقابل کنترل
سلب امنیت زنان پیامدهای ناگوار بدحجابی بر اجتماع
امنیت جنسی، جانی و آبرویی زنان در
جامعه از مهمترین نیازهای اجتماعی آنان است. این امنیت با توجه به ویژگی
های خاص آنان چه از بعد جاذبه های جنسی، جسمی و رفتاری که خداوند برای تحقق
و تداوم مقام معشوقه بودن در خانواده به آنان ارزانی داشته و چه از جهت
ضعف جسمانی در مقایسه با مردان که آن هم ناشی از لطافت، ظرافت و جمال
آنهاست از اهمیت بسیاری برخوردار است.عفاف باطنی و فطری زن، زینت گوهر روح و
دژ محکم امنیتی اوست و عامل حجاب کامل و عدم اختلاط با مردان ضامن کنترل
غریزه ها و میل های او و حافظ بهداشت و سلامت روانی، اخلاقی و غریزی افراد
جامعه و بالاخره باعث تأمین امنیت اجتماعی زن است
شیوع انحراف جنسی پیامدهای ناگوار بدحجابی بر اجتماع
انسان ها اعم از مرد و زن، دربرابر غریزه جنسی به سه گروه تقسیم می شوند:
1-کنترل و تعدیل درسایه تقوای الهی واشباع آن از راه ازدواج؛
2-افراط و زیاده روی و انحراف؛
3-تفریط و بی توجهی به این میل نفسانی؛
در حقیقت این افراد به فلسفه حقیقی
پوشش پی نبرده اند و دلیل حکیمانه این حکم الهی را ندانسته اند و با جهل
خود مانع تحقق فلسفه حکیمانه آن در جامعه شده اند، در واقع این افراد مسئول
بسیاری از اثرات بد عمل نکرد به این تدبیر حکیمانه الهی اند چراکه با
ترویج بدحجابی و تمسخر و استهزاء افراد با حجاب؛ اولین نطفه های مشکلات و
ناهنجاری های اجتماع را ایجاد کرده اند و در گناه افرادی که این مشکلات را
با بدحجابی و بی حجابیشان بر جامعه تحمیل می کنند سهیم و شریکند.
برای بهبود آسیب اجتماعی توصیه می شود:
1-توسعه فرهنگ عفاف در اقشار گوناگون جامعه و تربیت و تأمین نیروی انسانی مورد نیاز دستگاه های دولتی و مراكز آموزشی و تجاری؛
2-توجه به حفظ حدود و شعائر، اهتمام به ارزش ها در ادارات و ارگان ها به ویژه در حوزه مدیران؛
3-نظارت موثر بر فیلم های سینمایی و تلویزیونی به منظور پرهیز از تبلیغ و ترویج روابط ناصحیح اجتماعی و از طرفی توسعه فرهنگ عفاف؛
4-اعمال شیوه های تربیتی موثر مبتنی بر شناخت صحیح از افراد و محیط در محیط های آموزشی وابسته به آموزش و پرورش و آموزش عالی؛
5-انجام وظایف ضابطان و نهادهای نظارتی به شكل صحیح در رویارویی با مفاسد و ناهنجاریهای اجتماعی؛
6-تأكید بر حفظ حدود ظاهری حجاب و استفاده نكردن از مدل ها و رنگ های نامناسب در اماكن عمومی؛
7-پرهیز از ترویج لباسهای نامناسب، استفاده از مدل های مبتذل و نمایش مظاهر غربزدگی در فیلم های سینمایی و برنامه های تلویزیونی