بزرگنمايي:

پیام سپاهان - عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: آیا طراحان در تدوین این طرح متوجه تنش‌های اجتماعی و پیامدهای اکولوژیک آن بوده‌اند؟ اگر آب در شهر اصفهان جاری شود نام باقی این رودخانه که خشک می‌ماند چیست؟
به گزارش ایسنا- منطقه اصفهان مهدی مقدری صبح امروز (یکشنبه) در پنجاهمین جلسه علنی شورای اسلامی این کلانشهر در نطق خود، اظهار کرد: مسوولان استان اصفهان در یک سال اخیر در جلسات با اعضای شورای شهر و بسیاری از نشست‌های کارشناسی و بازدیدها، قول عملیاتی کردن راهکارهایی که نتیجه فعالیت سالیان گذشتهِ کارشناسان و کنشگران محیط‌ زیست بود را سر می‌دادند؛ از جمله تشکیل ستاد احیای زاینده‌رود، کنترل مصرف آب باغات غرب استان بر اساس تحقیقات کارشناسان جهاد کشاورزی و از همه مهمتر، تامین منابع مالی پروژه‌هایی که به طور مستقیم کسری آب زاینده‌رود در عرض دو سال را تامین کند.
وی ادامه داد: در حالی‌که دولت محلی باید بابت موفقیت یا عدم موفقیت این وعده‌ها توضیح دهند، به یک باره شاهد عزم جناب آقای استاندار برای اجرایی کردن طرح بازچرخانی آب در بخش محدودی از زاینده‌رود هستیم. آن‌چه در توصیف طرح بازچرخانی آب گفته می‌شود "جاری شدن دائمی زاینده‌رود" است!؛ نطق امروز بنده در آستانه 1٨ مهرماه روز نکوداشت زاینده‌رود، بر پایه چند پرسش مشخص درباره ابهام‌های ایجاد شده در این طرح است تا به عنوان نماینده مردم در شورای کلان‌شهر اصفهان بتوانم پاسخگوی موکلانم باشم.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان افزود: اگر منظور طراحان این طرح از زاینده‌رود صرفاً حد فاصل ناژوان تا پل شهرستان است، پس نام بقیه‌ این رودخانه چیست؟ رودخانه چیزی نیست که فقط ما شهروندان اصفهان می‌خواهیم، بلکه مردم ورزنه، زیار، فلاورجان و سایر شهرها و روستاهای بزرگ و کوچک این مسیر هم مثل ما رودخانه را می‌خواهند. آیا طراحان در تدوین این طرح متوجه تنش‌های اجتماعی و پیامدهای اکولوژیک آن بوده‌اند؟
مقدری گفت: این طرح برپایه کدام ارزیابی‌های‌ محیط‌زیستی و اجتماعی مطرح و خلق شده است؟ نمی‌توانیم آب را در بخش محدودی از رودخانه جاری کنیم سپس بگوییم رودخانه احیا شد! از سد چم‌آسمان تا تالاب گاوخونی ٢٨0 کیلومتر فاصله است. چگونه می‌توانیم ادعا کنیم این طرح تالاب گاوخونی را احیا می‌کند؟
وی تصریح کرد: زمانی که در سرچشمه‌های زاینده‌رود بیش از 1400 میلی‌متر بارندگی داشتیم، هشت ماه از سال رودخانه خشک بود، چگونه با 60 میلیون مترمکعب آب می‌خواهیم رودخانه را احیا کنیم، آب به تالاب برسانیم و آب مورد نیاز کشاورزان شرق را هم تامین کنیم؟!
مقدری ادامه داد: بر پایه نظرات کارشناسان و دانشگاهیان، این طرح کارکرد نقطه‌ای دارد؛ به این معنا که تنها شمایل یک نقطه را خوب جلوه می‌دهد ولی صورت مساله که چگونگی نجات یک پیکره باشد را حل نمی‌کند و به جای حل مساله، راه نزدیک‌تر را میان‌بر زده است!
وی افزود: پذیرفتن این طرح یعنی پذیرفتن مرگ دائمی زاینده رود!جاری ساختن آب یا پساب در بخش کوچکی از بستر رودخانه توهم حل مشکل را بین مردم و جهانیان ایجاد می‌کند و مسوولان کشوری را بابت جاری ساختن رودخانه و حل مشکل این پیکره بی‌انگیزه می‌کند. اگر به تاریخچه وضعیت کنونی رودخانه نیک بنگرید، ایجاد مشکلات کنونی برای زاینده‌رود نتیجه همین نگاه نقطه‌ای و سازه محور بوده است.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان ادامه داد: مشکل فعلی، نقطه‌ای نیست؛ تنها پل‌های تاریخی در خطر نیستند، فرونشستِ زمین تمام اصفهانِ باشکوه را تهدید می‌کند؛ ما باید حیات در این مجموعه را حفظ کنیم. همانگونه که در مقدمه اشاره کردم، این طرح نقاط ابهام فراوانی دارد. برای ارزیابی فنی این طرح توسط موافقان و مخالفان باید اطلاعات کامل و دقیقی از طرح ارائه شود. این در حالی است که اظهارات متفاوتی درباره جاری شدن یا نشدن پساب گفته می‌شود!
مقدری تاکید کرد: از طرف دیگر در مورد طول مسافت انتقال آب نیز آمارهای متعددی ارائه شده و آنچه در جلسات داخلی عنوان می‌شود با آنچه علنی بیان شده، متفاوت بوده است. تجربه نشان داده در زمان خشکی، 4 تا 5 مترمکعب در ثانیه از آب زاینده‌رود به آب‌خوان‌ها فرو می‌رود یا تبخیر می‌شود. در زمان جاری بودن نیز این میزان یک‌ودو دهم مترمکعب در ثانیه است؛ آن‌وقت با حجم آبی که گفته شده (دو متر مکعب بر ثانیه) چگونه می‌شود هم آب را در بستر نگه داشت هم سهم تالاب گاوخونی را تامین کرد و هم آب مورد نیاز کشاورزان شرق را؟
وی خاطر نشان کرد: از سوی دیگر در صورتی‌که پساب به طور کامل تصفیه نشود، مشکلات بهداشتی برای شهروندان به وجود می‌آورد؛ از این رو، لزوم تصفیه تکمیلی و بو زدایی قبل از عملیات اجرایی ضروری است.
انتهای پیام