بزرگنمايي:

پیام سپاهان - فرهنگ عنصری است که شامل همه کنش‌ها و واکنش‌های فرد و محیط پیرامون او با بُعد زیرین زندگی گروه‌های اجتماعی است، دخالت عوامل فرهنگی در راه‌حل های توسعه می‌تواند بخش قابل توجهی از نیازهای یک جامعه را بهبود ببخشد چراکه اکثر فعالیت‌های نظام یک کشور از ماهیت فرهنگی آن هویت می‌گیرد. 
به گزارش ایسنا، این فرهنگ است که چگونگی فعالیت در اقتصاد و نظام اجتماعی را مشخص می‌کند و این باورهای یک جامعه است که تداوم تصمیم‌ها را منشا می‌شود.
در همین خصوص رضا اسماعیلی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان به موضوع تفاوت توسعه فرهنگی" و "فرهنگ توسعه" پرداخت و از این زاویه به آن نگاه کرد که توسعه در یک کشور بر اساس الگوهای ذهنی و فکری شکل می گیرد و یکی از بنیان های آن توسعه فرهنگی است .
این عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) معتقد است نظام ارزشی حاکم بر جامعه و الگوهای اعتقادی آن "فرهنگ توسعه"است. رفتارهایی که عامل توسعه هستند مثل فرهنگ وقت، فرهنگ انجام کارهای جمعی، فرهنگ کار، جملگی فعالیت‌هایی هستند که زیربناهای توسعه در یک کشور را مهیا می‌کنند، در نتیجه هیچ گونه توسعه‌ای اتفاق نمی افتد مگر در بین مردم فرهنگ آن جا افتاده باشد.
این کارشناس فرهنگی با تاکید بر این موضوع که در صورتی که فرهنگ یک کشور توسعه یابد می توان انتظار این را داشت که اقتصاد و سیاست آن کشور هم بهبود یابد، می‌گوید: "توسعه فرهنگ" شامل چهار بعد اساسی می شود، این موضوع به آن معنا است که "توسعه فرهنگ" یعنی دسترسی به ابزارهای فرهنگی و این مسئله دارای چهار وجه است. اولین وجه آن دسترسی بیشتر و عادلانه تر مردم به امکانات فرهنگی است. وجه دیگر بررسی میزان شرکت مردم در کارهای فرهنگی، پس از آن برابر بودن حقوق فرهنگی مردم مدنظر است، برای مثال اینکه اقلیت‌های یک جامعه بتوانند به زبان خود سخنرانی کنند نشان دهنده برابری حقوق فرهنگی مردم آن کشور است و در آخر بررسی هویت فرهنگی مردم یک کشور به حساب می‌آید، بنابراین توسعه فرهنگی یک مقوله چهار وجهی است که نیاز به بررسی و آموزش دارد ولی "فرهنگ توسعه" امری اعتقادی و نگرشی ذهنی است که هر دو باعث پیشرفت جامعه می شوند.
اسماعیلی بر این باور است که هر اقدامی در یک جامعه انجام می‌شود در ابتدا باید فرهنگ آن توسعه یابد چراکه بخش فرهنگ مانند یک نرم افزار برای دیگر بخش‌های یک جامعه عمل می کند. برای مثال اگر نگرش مردم درباره مسائل سیاسی فراهم نباشد توسعه سیاسی هم اتفاق نمی افتد و به طور کلی مادامی که مردم یک جامعه فرهنگ انجام یا درک فعالیتی را نداشته باشند نمی توان انتظار داشت که پیشرفتی برای آن ها در آن موضوع رخ دهد.
انتهای پیام