بزرگنمايي:

پیام سپاهان- در این مطلب آمده است : این واقعیتی است که اصفهان با بدترین بحران آبی تاریخ خود دست و پنجه نرم می کند. بی برقی های ناشی از این بحران مردم شهر را وادار می کند که دست کم چند ساعت در روز زندگی به سبک قدیم را بدون استفاده از انرژی الکتریسیته تجربه کنند. یعنی مثل روزگاری که تازه اولین نسل از کارخانه های تولید برق به همت عطا الملک دهش وارد اصفهان شده بود و چشمان حیرت زده مردم شهر، شاهد روشن شدن شب های اصفهان بود.
**درخشش یک کار آفرین ماندگار
سال 1306خورشیدی زمین های وسیع سعادت آباد اصفهان که زمانی جایگاه زیباترین باغ ها و کاخ های صفوی بود، کم کم تبدیل به منچستر ایران می شد. در این میان یک نام در میان سایر کار آفرینان صنعتگر بیشتر می درخشید. فضل الله دهش کسی که در یک خانواده شیرازی متولد شده بود چنان در فکر سازندگی شهر اصفهان بود که پس از تاسیس اولین کارخانه نساجی اصفهان به نام «وطن» به فکر تاسیس اولین کارخانه برق این شهر افتاد. او در سال 1306 با مشقت فراوان موفق شد تجهیزات اولین کارخانه برق اصفهان را سوار بر درشکه و گاری با عبور از راههای خاکی و صعب العبور آن سالها وارد اصفهان کند. چهلستون و عالی قاپو که نور باران شدند، اصفهان در حقیقت وارد عصر جدیدی شده بود. این واقعه چنان در تاریخ شهر اثر گذاشت که شعری در مدح فضل الله دهش همان سال ها سرودند و این کار آفرین موثر را در حافظه تاریخی شهر ماندگار کردند: از خدا خواهیم توفیق و عطاء/ تا بیفزاید به توفیق عطاء/ می رود از همت والای تو بر فلک/ اهلا و سهلا مرحبا.»
**شبهای روشن اصفهان
«...وقتی که یک خانواده عادت به نور چراغ برق نمود، به هیچ وجه حاضر نیست که من بعد با چراغ نفتــی گذران نماید...این نقیصه بزرگ که همه شب چراغ ها خاموش و روشن شده و حتی گاهی اوقات تا نیم ساعت مشترکین را در ظلمت محض باقی می گذارد... عیب بزرگی است که باید هر چه زودتر رفع و موجبات ...آسایش خاطر مشترکین به عمل آید». این بخشی از گزارش روزنامه اخگر در آذر سال 1309است
که نشان می دهد مردم اصفهان کم کم با انرژی الکتریسیته و تجهیزات وابسته به آن آشنا شده و زندگی روزمره شان تا حدی به آن وابسته نیز شده است. به طوریکه با قطعی برق شکایت های مکرر به بلدیه ارسال شده است.
به گزارش همین روزنامه در سال 1308خورشیدی شورای بلدیه که بعدا جای خود را به نهاد شهرداری داد، تصمیم به افزایش چراغ برق های خیابان ها می گیرد: «...با حضور آقای دهش مذاکراتی راجع به روشنایی شهر و افزودن بر تعداد چراغ های فعلی شده و بالاخره تصمیم اتخاذ شد که سیصد شعله دیگر بر هفتصد شعله سابق افزوده شود که بر روی هم هزار شعله شود.» با توجه به این گزارشهای دست اول می توان تصور کرد که اصفهانی های نود سال پیش با چه تحول شگفت انگیزی روبه رو بوده اند. روشن شدن شب های اصفهان تاصبح!
**آغاز مصیبت بی برقی!
ماه عسل اصفهانی ها با فناوری تازه وارد برق زیاد طول نمی کشد. افزایش درخواست اشترا ک شهروندان و ضعف تجهیزات کارخانه برق باعث بی برقــی های مکرر می شده است. روزنامه اخگر در شماره 29اردیبهشت سال 1310به این موضوع پرداخته است « : تدریجا دارد موضوع چراغ برق اصفهان غامض می شود. عدم انتظام امور داخلی کارخانه چراغ برق از یک طرف و عدم مواظبت متصدیــان بلدی چراغ شهر از طرف دیگر سبب می شود که همه شب با سیم یک کوچه یا خیابان خراب گردیده، یک عده از چراغ های شهر چندین شب به حالت خاموشی باقی بماند و یا اینکه یک عده از لامپ های خیابان ها سوخته و مدت ها عابرین آن خیابان را در تاریکی یا نور ضعیفی باقی بگذارد... مسئول این جریان سوء کیست؟؟»
کم کم بلدیه وارد ماجرا شده و در کارخانه برق شریک می شود. از سوی دیگر در سال 1314عقد قرارداد با کمپانی زیمنس باعث بهبود شبکه سیم کشی برق اصفهان می شود. در سال های آینده سیم کشی برق به خیابان های متعدد اصفهان میرسد و شهر نورانی می شود. سرانجام تاسیس شرکت چراغ برق اصفهان در سال 1319 امیدها را برای ایجاد آینده ای روشن در زمینه برق اصفهان تقویت می کند، غافل از اینکه دیو خشکسالی و بحران آب در دهه های بعد تبدیل به بزرگترین چالش شهر خواهد شد.