چاپ

پیام سپاهان - نتایج یک تحقیق نشان داد که پوشش گیاهی موثرترین عامل برای افزایش مقاومت دربرابر پدیده آسیب‌پذیر بیابان زایی است که با استفاده از آن می توان اختلالات ناشی از بیابان‌زایی را تا حدودی برطرف نمود.
به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان، احمد رزاقی- دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی منابع طبیعی گرایش بیابان‌زدایی در دانشگاه کاشان در پایان نامه خود به "ارزیابی آسیب‌پذیری بیابان‌زایی با استفاده از فاکتورهای برگشت پذیری اکولوژیکی (مطالعه موردی: محدوده شهرستان نطنز)" پرداخت.
در حال حاضر بیابان‌‌زایی، گریبان‌‌گیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه مانند ایران است و مشتمل بر فرایندهایی است که هم زاییده‌‌ عوامل طبیعی هستند و به عملکرد نادرست انسان باز‌می‌‌گردد.
در این پژوهش آسیب‌پذیری بیابان‌زایی با توجه به فاکتورهای برگشت‌پذیری اکولوژیکی در منطقه نطنز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شاخص برگشت‌پذیری به ویژگی‌های ذاتی اکوسیستم نظیر فرسایش خاک، فرسایش‌زایی باران، توپوگرافی، پوشش گیاهی و کاربری اراضی بستگی دارد.
در این تحقیق، حدود منطقه مطالعاتی با استفاده از لایه‌های محدوده سیاسی شهرستان، نقشه‌های توپوگرافی، مدل رقومی ارتفاعات منطقه تعیین و به وسیله بررسی‌های میدانی و تصاویر ماهواره‌ای اصلاح و سپس شاخص‌های شیب، فرسایش‌پذیری و فرسایندگی محاسبه شد.
برای ارزیابی برگشت‌پذیری، یک نقشه یکپارچه بر اساس ترکیبی از فرسایش‌پذیری، فرسایندگی و عوامل شیب ایجاد شده است. درنهایت، آسیب‌پذیری بیابان‌زایی با تلفیق پتانسیل برگشت‌پذیری، پوشش گیاهی و کاربری اراضی به نقشه تبدیل شد.
نتایج برگشت‌پذیری اکولوژیکی نشان داد که 48.42 درصد منطقه مورد مطالعه شکننده و اکوسیستم‌هایی با درجه آسیب‌پذیری کم را به خود اختصاص داده ‌است. نتایج ارزیابی ریسک بیابان‌زایی بیانگر کلاس‌های کم، متوسط و شدید است که با وجود بیش‌ترین مقادیر آسیب‌پذیری بیابان‌زایی در کلاس کم و متوسط نشانگر در معرض خطر بودن منطقه است.
همچنین نتایج نشان داد که پوشش گیاهی موثرترین عامل برای افزایش مقاومت دربرابر پدیده آسیب‌پذیری است که با استفاده از آن می توان اختلالات ناشی از بیابان‌زایی را تا حدودی برطرف نمود.
به گزارش ایسنا، این پایان نامه با راهنمایی دکتر ابوالفضل رنجبر در دانشگاه کاشان دفاع شد.
کد خبرنگار:13037
انتهای پیام