چاپ

پیام سپاهان - بر اساس نتایج یک تحقیق توانایی نشانگر SSR در نشان دادن اطلاعات چند شکلی و میزان هتروزیگوسیتی در نژادگان‌های سیب نسبت به نشانگر SRAP بیشتر است و برخلاف نامگذاری منطقه ای سیب‌های بومی ایران، خاستگاه اصلی این نژادگان‌ها با نام جغرافیایی آنها مطابقت ندارد.
به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان، علی بوته خاک، بدرالدین ابراهیم سید طباطبایی، حسن حسن حاج نجاری و مجید طالبی به "بررسی تنوع ژنتیکی میان برخی نژادگان های سیب محلی ایران و رقم های تجاری با استفاده از نشانگرهای مولکولی SSR وSRAP" پرداختند.
مطابق مطالعه بیشتر رقم های سیب ایران با نام های محلی نام گذاری شده اندT بنابراین روابط ژنتیکی آنها چندان مشخص نیست. از بین 14 جفت آغازگر ریزماهواره به کار رفته، 9 جفت آغازگر به دلیل ایجاد چند شکلی مناسب، کارآمد تشخیص داده شدند.
این تحقیق نشان داد در نشانگر SRAP، از مجموع 56 ترکیب آغازگری استفاده شده، تعداد 13 ترکیب چند شکلی مناسبی نشان دادند و 194 نوار چند شکل تولید کردند.
میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای ترکیب های آغازگری محاسبه شد که با ماهیت خودناسازگاری و دگرگشنی سیب مطابقت ندارد.
بنابراین دراین پژوهش به منظور تعیین شناسنامه ژنتیکی برخی نژادگان های مختلف سیب های ایران و نیز مقایسه روابط ژنتیکی آنها با رقم های تجاری خارجی از دو سیستم نشانگر ریزماهواره استفاده شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که توانایی نشانگر SSR در نشان دادن اطلاعات چند شکلی و میزان هتروزیگوسیتی در نژادگان های سیب نسبت به نشانگر SRAP بیشتر است و برخلاف نامگذاری منطقه ای سیب های بومی ایران، خاستگاه اصلی این نژادگان ها با نام جغرافیایی آنها مطابقت ندارد. همچنین نزدیکی ژنتیکی سیب های خارجی نشان از شجره مشترک احتمالی آنها دارد.
به گزارش ایسنا، این مقاله در "مجله علوم و فنون باغبانی ایران" دانشگاه صنعتی اصفهان منتشر شد.
انتهای پیام