سپاهان نیوز - عدالت به عنوان اصل خردمندانه هم زیستی انسان ها، مفهوم بنیانی فلسفه اخلاق، فلسفه اجتماعی و فلسفه سیاسی قدیم و اندیشه های جدید مطرح است و متفکران سیاسی به دنبال راهی برای از بین بردن نابرابری ها و جایگزینی عدالت هستند.
به گزارش ایسنا_منطقه اصفهان، پریسا ابراهیم پور دانشجو دکتری تخصصی رشته علوم سیاسی گرایش اندیشه های سیاسی در رساله خود به بررسی در خصوص "مقایسه جایگاه عدالت در اندیشه سیاسی ارسطو و جان رالز "پرداخت.
این تحقیق در پی مقایسه جایگاه عدالت در اندیشه سیاسی ارسطو و جان رالز است. این تطبیق از آن نظر حائز اهمیت است که عدالت به عنوان اصل خردمندانه هم زیستی انسان ها، مفهوم بنیانی فلسفه اخلاق، فلسفه اجتماعی و فلسفه سیاسی قدیم و اندیشه های جدید مطرح است؛ متفکران سیاسی به دنبال راهی برای از بین بردن نابرابری ها و جایگزینی عدالت بوده اند.
این نوشتار به صورت خاص دو فیلسوف متعلق به دو دوره متفاوت غرب یعنی ارسطو و جان رالز را که به صورت مؤثر دغدغه عدالت داشته اند، برگزیده است.
آنها فراتر از فردیت خود نماینده و بیان گر دو مدل متفاوت در عرصه فیلسوفان عدالت هستند. به طوری که نظریه عدالت ارسطو تأثیرگذاری عمیقی بر اندیشه سیاسی فیلسوفان مسلمان دارد و رالز به عنوان فیلسوف عدالت اخلاقیات را در دل لیبرالیسم جای داد و به چالش با مباحث سودگرایان پرداخت.
بر اساس فرضیه پژوهش، به رغم آنکه ارسطو و رالز عدالت را به عنوان نوعی فضیلت می دانند، اما اختلاف نگرش آنها ناشی از مبانی اخلاقی آنها است.
یافته های این رساله که به روش مقایسه ای شکل گرفته اند نشان می دهد که ارسطو از بنیان گذاران تئوری هنجاری است که به فضیلت مداری معروف است و با رعایت حد وسط، تعادل و میانه روی در اخلاق تلاش می کند دولت شهر به سمت غایت عدالت که همان سعادت است پیش رود، در حالی که رالز احیا کننده جنبه اجتماعی اخلاق وظیفه گرا است که کانت از بنیان گذاران آن است و اصول عدالت را در پس پرده جهل و در شرایط فرضی وضعیت اولیه بیان می کند.
هدف رالز باز گرداندن برابری و احقاق حقوق فردی برای جامعه لیبرال بود که در آن عدالت جایگاهی نداشت، لذا وی در سنت کانتی با بهره گیری از مفهوم عدالت به نگرشی نا واقع گرایانه در اخلاق رسید.
به گزارش ایسنا؛ این رساله با راهنمایی علیرضا گلشنی در دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا دفاع شد.
انتهای پیام