fiogf49gjkf0d
بر قراري روابط عميق اجتماعي با گروه‌هاي مختلف، کيفيت زندگي اين اشخاص را افزايش و ميزان افسردگي را کاهش مي‌دهد.
طي اين پژوهش، از گروهي بيمار افسرده خواسته شد تا در برنامه‌هاي تعامل اجتماعي نظير کلوپ‌هاي ورزشي، خياطي و هنري شرکت کنند.
گروهي ديگر از بيماران نيز تحت درمان‌هاي بيمارستاني معمول قرار گرفتند.
پس از گذشت سه ماه، هر دو گروه به منظور درک ميزان بهبودي مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتايج نشان مي‌داد تنها رقمي کمتر از يک سوم افرادي که در برنامه‌اي اجتماعي حضور داشتند هنوز به حالت افسردگي قرار داشتند و اين در حالي است که پس از گذشت سه ماه در گروه تحت درمان در بيمارستان، بيش از نيمي از بيماران به افسردگي مبتلا بودند.
نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد که مهم نيست عضو چه گروه اجتماعي باشيد بلکه مهم تعامل اجتماعي موجود در بين اعضاي گروه است که احساس تعلق، هدفمندي وحفاظت اجتماعي را براي شخص افسرده به ارمغان مي‌آورد.
اين پژوهش در مجله "Affective Disorders" منتشر شده است.