چاپ

تالاب گاوخوني يکي از مهم‌ترين تالاب‌هاي بين‌المللي و جزو 19 تالاب بين‌المللي جمهوري اسلامي ايران است که از حدود 10 سال گذشته تاکنون آبي به اين تالاب نرسيده و گلوي اين تالاب همچنان خشک است.

گاوخوني تالابي است که در گذشته زيستگاه جانوران و پرندگان بسياري بوده، اما امروز بلايي بر سر گاوخوني آمده که عرصه تالاب خالي از وجود جانوران شده و پرندگان زيبا که روزي گاوخوني را زيستگاه خود مي‌دانستند، امروز ديگر توان ماندن در اين تالاب را ندارند و رفتن را به ماندن در تالابي خشک و بي‌روح ترجيح داده‌اند.

امروز گمان همه اين است که تالاب گاوخوني به مرز نابودي رسيده است و شايد اگر ذره‌اي به اين تالاب توجه مي‌شد، امروز گاوخوني سرانجامي تلخ نداشت و مانند گذشته‌ها عرصه پرندگان، جانوران و گياهان بسياري بود اما حيف که ديگر نيست.

گلوي گاوخوني با خشک شدن گلوي زاينده‌رود خشک شد و سال‌ها درد گلوي خود را تحمل کرد تا شايد زاينده‌رود جاري شود و آبي نيز به اين تالاب برسد، اما گلو‌درد گاوخوني روز به روز بيشتر و بيشتر شد، اما باز هم آبي به اين تالاب نرسيد تا مرهمي بر درد‌هاي آن باشد.

طي اين سال‌ها تنها و تنها نمک بر زخم‌هاي گاوخوني پاشيدند و باز هم گاوخوني با صبر و تحمل، آه و درد‌هاي خود را در سينه‌اش حفظ کرد و گلايه‌اي نداشت از اينکه پرندگان و جانوراني که سال‌هاي سال در کنارش بودند و از آن استفاده مي‌کردند، امروز آن را رها کرده و به شهر و دياري ديگر رفته‌اند تا به زندگي خود ادامه بدهند.

نفس‌هاي گاوخوني به شماره افتاده و امروز گاوخوني در باتلاق مرگ و زندگي دست و پا مي‌زند تا شايد جاري شدن حقابه‌اش نجاتش بدهد، اما دريغ از قطره آبي که به اين تالاب برود.

همه مي‌گويند که جاري شدن آب در گاوخوني به زنده شدن زاينده‌رود بستگي دارد و اين روز‌ها مي‌شنويم که قرار است از نيمه دوم آبان‌ماه سال جاري، آب در زاينده‌رود جاري شود تا عرصه خشک آن نفسي تازه کند و حيات و شادابي به زاينده‌رود باز گردد، اما معلوم نيست که با جاري شدن آب در عرصه زاينده‌رود آبي به تالاب گاوخوني برسد يا خير.

معلوم نيست که چه سرانجامي در انتظار گاوخوني باشد و آيا حقابه‌اي که متعلق به گاوخوني است را به آن مي‌دهند که اين تالاب از نابودي کامل نجات يابد يا خير.

برخي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي مدعي هستند که سازمان حفاظت محيط زيست براي احياي اين تالاب کم‌کاري کرده است. البته شايد اين موضوع درست باشد، چراکه مسئولان سازمان محيط زيست زماني که هم درياچه اروميه و هم تالاب گاوخوني خشک بودند، به فکر احياي درياچه اروميه افتادند اما هيچ مسئولي نگفت که گاوخوني در چه وضعيتي به سر مي‌برد.

آيا ارزش تالاب بين‌المللي گاوخوني کمتر از ارزش درياچه اروميه بود که هنوز که هنوز است، براي درمان درد‌هاي آن فکري نشده و گذاشته‌اند تا گاوخوني به کانون گرد و غبار در کشور تبديل شود و مردم نيز تاوان خشک شدن اين تالاب را بدهند و امروز با بيماري‌هاي مختلفي دست و پنجه نرم کنند.

سوء‌مديريت‌ها، خشکسالي و تغييرات آب و هوايي تا کي قرار است نمک بر زخم‌هاي گاوخوني بپاشد تا گاوخوني از پا درآيد، آيا مسئولي نگران نيست که چه بر سر گاوخوني مي‌آيد.