سپاهان نیوز - یکی از ویژگی‌های نسبتاً ثابت در دوران‌های متمادی سلطنت در ایران، استبدادی بودن آن است. این استبداد در دوران سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار به دلیل طولانی شدن دوران سلطنت و هم‌چنین نبود امکان و اراده مردم برای دخالت در اصلاح وضعیت مذکور، از شدت بیشتری برخوردار شد.
به گزارش ایسنا منطقه_اصفهان، فهیمه آرون دانشجو کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی در پایان‌نامه خود "واکاوی بخش‌هایی از تاریخ ایران" پرداخت.
یکی از ویژگی‌های نسبتاً ثابت در دوران‌های متمادی سلطنت در ایران، استبدادی بودن آن است. این استبداد در دوران سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار به دلیل طولانی شدن دوران سلطنت و هم‌چنین نبود امکان و اراده مردم برای دخالت در اصلاح وضعیت مذکور، از شدت بیشتری برخوردار شد.
این استبداد سایه تسلط خود را بر تمام شئون زندگی مردم افکنده بود. مطبوعات نیز که خود در این دوران به رشد و بروز نسبتاً قابل‌توجهی رسیده بودند، تحت تأثیر استبداد سوء مطلقه و خفقان حاکم بر جامعه گرفتار سانسورهای حکومتی شدند. این امر با برخی تحولات بین‌المللی و وقوع انقلاب‌های متعدد هم‌زمان شد.
این انقلاب‌ها باعث تسری ارزش‌های آزادی خواهانه و ترقی جویانه غربی در سایر کشورها به خصوص جوامع شرقی شد و بستر مناسب جهت نشر افکار در کشورهای هم‌مرز با ایران برای ایرانیان روشنفکر در قالب روزنامه فراهم گشت. این پژوهش با هدف واکاوی بخش‌هایی از تاریخ معاصر ایران به طرح این سؤال می‌پردازد که استبداد و فضای بین‌المللی عصر ناصری چه تأثیری بر انتشار مطبوعات آن دوران داشته است؟.
با روش تحلیل کیفی محتوا به بررسی این فرضیه می‌پردازد که استبداد و خشونت علیه آزادی قلم و فضای بین‌المللی عصر ناصری منجر به خروج روشنفکران ایرانی از کشور و انجام فعالیت‌های مطبوعاتی آنان از خارج از مرزها شد.
یافته‌های این تحقیق دلالت بر آن دارد حکومت با تشکیل ساختارهای دیوانی جدید برای کنترل مطبوعات اقدام به برخورد با منتقدین و سرکوب آزادی قلم و بیان کرد، لیکن در نهایت موفق به حذف کامل قدرت مطبوعات و خاموش نمودن جریان آگاهی‌بخش به مردم نشد.
به گزارش ایسنا؛ این پایان‌نامه باراهنمایی شهره جلال پور در دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا دفاع شد.
انتهای پیام