سپاهان نیوز -
بعد از سقوط سفینه فضایی چین در اقیانوس آرام در اول آوریل، این کشور تصمیم دارد ساخت و پرداخت اجزای یک سفینه فضایی دائمی را در سال آینده آغاز کند و اولین ماموریت با خدمه را در سال 2020 انجام دهد.
به گزارش ایسنا - منطقه اصفهان وبه نقل از سایت space، سقوط سفینه فضایی چینی در اواخر یکشنبه یا اوایل دوشنبه پیش بینی شده بود .فعالیتهای خورشیدی خاموش دوباره زمان ورود سفینه فضایی چینی به نام Tiangog-1 را به تعویق انداخت و انتظار می رفت که این سفینه فضایی در ساعت 7:25بعدازظهر در روز یکشنبه با یک بازه زمانی تا اوایل دوشنبه به زمین بیفتد. EDT پیش بینی کرده بود که این سفینه فضایی درساعت 7:53بعدازظهر یکشنبه به زمین برخورد خواهد کرد.
پیش بینی های اولیه نشان داد که این سفینه ممکن است در هر جایی در اطراف آفریقا بیفتد، اگرچه این منطقه کاملا نامشخص است. حتی یک تغییر زمانی یک دقیقه ای، مکان احتمالی برخورد را تا صدها مایل تغییر خواهد داد. زمان ورود وابسته به فعالیت خورشید و چرخش سفینه است.
اندرو آبراهام، عضو ارشد کارکنان شرکت Aerospace corp،درباره مکان سقوط احتمالی سفینه فضایی چینی گفت:«پیش بینی ها برای آینده بعید است. مکررا با به دست آوردن اطلاعات، پیش بینی ها را به روز رسانی می کنیم. سنسورها به طور یکنواخت در امتداد جهان توزیع نشده اند. بنابراین برخی اوقات ما اطلاعات بیشتری به دست می آوریم و برخی وقتها هیچ اطلاعاتی وجود ندارد.
وی افزود: زمان سقوط کاملانامشخص بود. اگر خورشید فعال باشد، انرژی آن بر اتمسفر زمین ، فشار وارد می کند. اتمسفر سپس مشابه بالن شده و در عرض های جغرافیایی بالاتر فشرده تر می شود. فشردگی اتمسفر بر سرعت مداری Tiangong-1اثر می گذارد.
عضو ارشد کارکنان شرکت Aerospace corp افزود: یک توفان با سرعت بالا از پارتیکل های خورشیدی که انتظار می رفت به زمین برسد و بر جاذبه زمین اثر بگذارد، هیچ اثری نداشت و هوای آرامتر در اطراف زمین و اتمسفر آن در روزهای پیش رو انتظار می رفت.
آبراهام در ادامه گفت:«فاکتور دیگرمقطع عرضی است که Tiangong-1در زمان چرخش با اتمسفر زمین ایجاد می کند . این مقطع به نظر می رسد با گذشت زمان تغییر کند اما دلیل آن نامشخص است. «جهت گیری محوری که چرخش می کند ،یا مقدار چرخش می تواند تغییر کند.
سفینه Tiangong-1 34 فوت طول و 11فوت عرض و بیش از نه تن وزن داشت. این سفینه دوبخش دارد که یکی آزمایشگاهی است و مکان استقرار فضانوردان است و یک مدل منبع که سیستم های خورشیدی در آنجا وجود دارد.این سفینه در 29 سپتامبر 2011 بدون سرنشین به فضا پرتاب شد و 217 مایل بر بالای زمین چرخید، به مدت پنج سال فعال بود و میزبان دو خدمه فضانورد و یک ماموریت لنگر اندازی بدون سرنشین بود.
جانشین Tiangong1،Tiangong-2 است که در سپتامبر 2016 به مدار زمین پرتاب شد و سه فضانورد یک ماه بعد در آنجا ساکن شدند و یک لوله روباتیک به نام Tianzhou-1 با این سفینه ملاقات کرد و چندین سوخت گیری و لنگرکیری را از آوریل تا سپتامبر 2017 انجام داد.
سرانجام این سفینه فضایی در تاریخ یکم اوریل ساعت 8:16 بعدازظهر در اتمسفر زمین آتش گرفت، شکسته شده و در جنوب اقیانوس ارام سقوط کرد. برخی قطعات بزرگ به اندازه یک اتوبوس به طور سالم فرود آمد.اما احتمال اینکه این قطعات سبب هر گونه آسیب یا خسارتی باشند خیلی کم است. شما یک شانس کمتر از یک در یک تریلیون دارید که با این قطعات برخورد کنید. اگر شما تصمیم دارید که قطعات این سفینه را پیدا کنید، باید گوشزد کنیم که این قطعات را برندارید یا دود ناگهانی حاصل از سوختن آنهارا استشمام نکنید. زباله های فضایی ممکن است با هیدرازین که سوخت سمی راکت ها است آلوده شده باشند.
این سفینه بزرگترین از نوع خود نیست که به زمین سقوط می کند. سفینه فضایی میر روسیه با 140 تن وزن در مارس 2001 در اقیانوس آرام به طور کنترل شده سقوط کرد. موفقیت در این ماموریت چین را آماده کرد تا ساخت یک سفینه فضایی دایمی را آغاز کند. چین تصمیم دارد ساخت و پرداخت اجزای آن را در سال آینده آغاز کند و اولین ماموریت با خدمه را در سال 2020 انجام دهد.
انتهای پیام