سپاهان نیوز - یک استاد تاریخ دانشگاه اصفهان گفت: جشن های باستانی فروردین ماه موجب افزایش نشاط جامعه بوده، چراکه در آن زمان وسایل ارتباط جمعی وجود نداشته است. این جشن ها بهانه جمع شدن در کنار یکدیگر و راه برقراری ارتباط محسوب می شد.
سید اصغرمحمودآبادی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان با بیان اینکه جشن هایی که از قدیم الایام در ایران به یادگار مانده است به طور کلی جشن های مذهبی و مقدسی بوده است، اظهار کرد: جشن های باستانی فروردین ماه موجب افزایش نشاط جامعه بوده، چراکه در آن زمان وسایل ارتباط جمعی وجود نداشته است. این جشن ها بهانه جمع شدن در کنار یکدیگر و راه برقراری ارتباط محسوب می شد.
وی افزود: مردم برای برگزاری این جشن ها بیشتر به ییلاقات می رفتند و آنها را به صورت سمبلیک برگزار می کردند. جشن فروردینگان که 19 فروردین ماه برگزار می شد دارای علل مختلفی بود. ابتدا اینکه فروردین ماه سرآغاز فصلی جدید محسوب می شد و در این فصل مناظر جلوه گری می کردند. پس مردم چنین روزی را برای برگزاری جشن و ارتباط بیشتر با یکدیگر برگزیدند تا هم بتوانند در این فصل زیبا مراسم های ازدواج را برگزار کنند و هم ارتباطات جامعه محور خود را افزایش دهند.
این استاد تاریخ دانشگاه اصفهان تصریح کرد: علت برگزاری جشن آبانگاه در ماه فروردین بارش های زیاد در این ماه بهاری بوده است و مردم با این جشن از خداوند برای این نزولات الهی تشکر می کردند.
سید اصغر محمود آبادی با اشاره به این که جشن سروشگان همان گونه که از واژه سروش پیداست دارای تفکر مذهبی بوده است گفت: سروش شخصی ایرانی است که پیام های آسمانی را برای مردم بازگو می کرده و مردم در آتشکده ها به طبع او نیایش و پرستش می کردن و این جشن پس از اسلام در مساجد انجام می شده و این جشن برای تشکر از خدا برای آنچه به آنان هدیه داده است برگزار می شده است.
وی خاطرنشان کرد: فروردین، ماه شکفتن و رویش بوده است و به همین منظور ایرانیان در گذشته سعی داشتند که این ماه را بیشتر در کنار یکدیگر بگذرانند و به همین دلیل جشن های متعددی را برای فروردین ماه در نظر گرفته اند.
انتهای پیام