چاپ

پیام سپاهان - یافته‌های یک تحقیق نشان می‌دهد اخلاق و سیاست در اندیشه فردوسی ارتباط مستحکمی دارد و وی، در اندیشه اخلاقی خود، اخلاق‌گرایی و عقلانیت اخلاقی را در اشعار حماسی خویش بیان می‌کند. همچنین، فردوسی در اندیشه سیاسی خود، قدرت‌نمایی واقعی در پس خردگرایی را در اشعار حماسی خویش به تصویر می‌کشد.
به گزارش ایسنا-منطقه اصفهان حسین آرپناهی- دانشجو کارشناسی ارشد ادبیات به بررسی در خصوص" جایگاه اخلاق و سیاست در اندیشه و شعر حکیم ابوالقاسم فردوسی"پرداخت. مطابق این تحقیق فردوسی به عنوان شاعری حماسه‌سرا و خالق شاهنامه، اصول اندیشه سیاسی خود را از زبان حاکمان و شاهان در شاهنامه و به شکل پند و اندرز خطاب به آنان بیان داشته و دو مبحث سیاست و اخلاق را همواره مورد تأکید قرار داده است.
فردوسی برای ارتباط متقن و محکم سیاست و اخلاق همواره کوشیده این حقیقت را بیان کند که دین برای گسترش و ادامه حیاتش به پشتیبانی حکومت نیازمند است و حکومت نیز برای ایجاد تأثیر بیشتر در دل‌ها و تحکیم امور به دین نیازمند است.
این پژوهش با طرح این سئوال که اخلاق و سیاست در اندیشه و شعر حکیم ابوالقاسم فردوسی چه جایگاهی دارد و ارتباط آن چگونه است؟ به ارائه این فرضیه می‌پردازد که اخلاق و سیاست در اندیشه فردوسی دارای رابطه مستحکم و متقنی است و فردوسی بنا به مقتضیات موجود، گاهی اخلاق‌گرایی و عقلانیت اخلاقی و گاهی نیز، قدرت‌نمایی واقعی در پس خردگرایی را در اشعارش بیان کرده است.
همچنین روش تحقیق مورد استفاده در این مطالعه، روش تحقیق تاریخی، به صورت توصیفی -تحلیلی و روایی است و در جمع‌آوری داده‌ها از فیش‌های اطلاعاتی استفاده شده است.
یافته‌های پژوهش نشان داد، اخلاق و سیاست در اندیشه فردوسی ارتباط مستحکمی داشته و وی، در اندیشه اخلاقی خود، اخلاق‌گرایی و عقلانیت اخلاقی را در اشعار حماسی خویش بیان کرده است. همچنین، فردوسی در اندیشه سیاسی خود، قدرت‌نمایی واقعی در پس خردگرایی را در اشعار حماسی خویش به تصویر کشیده است.
به گزارش ایسنا؛ این پایان‌نامه با راهنمایی مسیح الله حیدر پور در دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا دفاع شد.
انتهای پیام