چاپ

پیام سپاهان - اصفهان - عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: قانون نگرش استانی به منابع آبی که در اسفند سال 1384 تصویب شد بدترین ضربه را به پیکره آب کشور زد زیرا مرزهای سیاسی به آبی ترجیح داده شده است.
حمیدرضا صفوی روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود : بر این اساس هر استان حق خود دانست که منابع آبی را بی حساب و کتاب در استان خود استفاده کند و نه تنها نگرش جامع نگرانه نداشته باشد بلکه فقط شهر، منطقه، قومیت و استان خود برایش مهم جلوه کند.
وی صدور مجوز غیراصولی حفر چاه ها در سال 1385 را دومین تصمیم غلطی دانست که نه تنها سودی به همراه نداشت، بلکه آب های زیرزمینی را بشدت دستخوش استفاده غیر عقلانی کرد.
وی خاطرنشان کرد : 50 درصد از چاه های کشور پس از این تاریخ حفر شد که نتیجه آن کاهش شدید سفره های آب زیرزمینی و بروز بحران فعلی بوده است.
به گفته این استاد دانشگاه اقدامات مردم باورانه برخی از مسوولان که فقط برای خشنودسازی جامعه هدف و کسب رضایت مردم انجام شد اکنون ضرر و نتایج تاسف برانگیز خود را نمایان می کند و دامنگیر همگان شده است.
صفوی سفارش افراد و دخالت برخی مسوولان ، سد راهی برای اقدامات اصولی، فنی مهندسی است، تصریح کرد : توجه همزمان و جامع نگر به انرژی، آب و کشاورزی ضروری است زیرا این سه مقوله برهم تاثیر گذارند و نمی توان از یکی برای حفظ دیگری چشم پوشی کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد : نگاه به حفظ منابع آبی و احیای زاینده رود باید چند وجهی و در ابعاد مختلف زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی باشد و نگاه تک بُعدی به آن سودبخش نیست.
وی یادآور شد : اکنون سالانه 25 میلیارد مترمکعب از منابع آبی کشور صرف تولیدات غیرقابل استفاده می شود در حالی که حدود 60 تا 90 درصد از منابع آبی در بخش کشاورزی مصرف و 30 درصد تولیدات این بخش دور ریخته می شود.
این استاد دانشگاه اضافه کرد : با این هزینه کرد بخش کشاورزی و تولیدی کشور نتوانسته است هماهنگ با شرایط حرکت کند و اکنون چرخه طبیعت و بارش ها دیگر قادر به پاسخگویی به این بی تدبیری ها نیست.
عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی اصفهان بیان کرد: آیا آبی که کشاورزان به صورت غیرقانونی مورد استفاده قرار می دهند سبب تولید ثروت برای آنان شده یا صنایع ما توانسته اند با استفاده از آب زاینده رود به صنایعی پیشرو و کارآمد تبدیل شوند، به طور حتم جواب این پرسش ها منفی است.
صفوی با بیان این که نظام پرداخت یارانه در انرژی و آب سبب بی مبالاتی مصرف کنندگان شده است، گفت : وقتی به کشاورز آب و برق را به نرخ کمتر از قیمت اصلی می دهند بطور قطع آن را دلسوزانه مصرف نمی کند و شکل گیری کشت غیراصولی، سنتی، غیرکارآمد و با هدررفت بالا را در پی دارد.
وی گفت : امروز تمام نگاه ها درباره عواقب خشکسالی به مردم معطوف و به نابودی گونه های مختلف گیاهی و جانوری کمتر توجه شده است.
به گفته وی منابع آبی در طول سال ها منبع حیات هزاران گونه جانوری و گیاهی بوده است و هم اکنون بسیاری از آن ها یا از بین رفته اند و یا در معرض نابودی قرار گرفته اند.
این پژوهشگر توضیح داد: آب رودخانه زاینده رود سال های طولانی حیاتبخش انواع موجودات بوده و آبزیان، انواع گیاهان و حیوانات از این منبع سرشار استفاده می کردند، اما اکنون بسیاری از آنها از بین رفته اند و دلیل آن هم چیزی جز خودخواهی بشر نیست.
وی اظهارداشت: همواره گفته می شود که خشکی این رودخانه و تالاب گاوخونی باعث انتشار ریزگردهایی می شود که برای شهروندان ضرر دارد، در همین دیدگاه دوباره فقط انسان لحاظ شده و به سایر اجزای محیط زیست شامل حیوانات و گیاهان توجهی نشده است.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با دسته بندی عواملی که مشکلات کنونی زاینده رود را رقم زده است، تاکید کرد که قوانین کنونی در زمان پرآبی وضع شده زیرا آن زمان محدودیتی برای استفاده از مایه حیات قائل نمی شدند و اکنون نمی توان با استفاده از آن قوانین پیش رفت، زیرا منابع آبی به شدت کاهش پیدا کرد و به ما اجازه استفاده بدون برنامه را نمی دهد.
صفوی تصریح کرد: پیش از دهه 50 مردم وضعیت نامناسب آبی و خشکسالی را درک کرده بودند و در آب در منازل در حوضها و باغچه ها بازچرخانی می شد، اما در دهه 50 با درآمدزایی بیشتر کشور حاصل از افزایش فروش نفت و توسعه زیرساخت های آبی مانند سد ها، توهم پُرآبی در بین مردم به وجود آورد و این موضوع تاکنون ادامه داشته است.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان خاطرنشان کرد : از سوی دیگر و به ویژه در سال های اخیر بی اعتمادی مردم به مسوولان باعث شده که هر چه قدر کم آبی اطلاع رسانی می شود مردم همانقدر این گفته ها را دروغ می پندارند و در نتیجه توسعه بی رویه باغ ها و کشاورزی آن هم به صورت سنتی افزایش پیدا کرد.
خشکسالی امسال کشور در 70 سال اخیر بی سابقه است به همین دلیل باید مدیریت مصرف آب مورد توجه قرار گیرد و در این بین، شرایط مناطق مرکزی ایران به شدت بحرانی تر از سایر مناطق کشور است.
بررسی گزارش های وضعیت آب و خشکسالی بیانگر این است که استان اصفهان بدترین روزهای خشکسالی در مقایسه با میانگین 40 سال اخیر را تجربه می کند، و به طور جدی با پدیده خشکسالی روبرو است.
شدت این پدیده در مرکز، شرق و جنوب شرقی اصفهان بیشتر از دیگر نقاط این استان است، به گونه ای که 64 درصد از مساحت استان دچار خشکسالی و 22.5 درصد گرفتار خشکسالی شدید و بسیار شدید است و همین امر لزوم برنامه ریزی و اقدامات اساسی و جدی را برای مقابله با بحران آبی در بلند مدت و کوتاه مدت نشان می دهد.
6020/6026/