چاپ

پیام سپاهان - همسر هوشنگ گلشیری گفت: در تجربه بیست و یک ساله زندگی مشترک با گلشیری هیچ گاه درسایه نبودم و همه وقت در زیر آفتاب او بودم.
فرزانه طاهری مترجم کتاب خانم دالووی اظهار کرد: اصلی ترین موضوع وسنگ بنای ترجمه کتاب، هوش زبانی است. در یک ترجمه موفق هوش شنیداری مترجم از مهمترین ویژگی‌ها است.
طاهری ادامه داد: هیچ‌گاه در ترجمه به دنبال جستجوی کتابی که نویسنده آن فرد شاخصی باشد نبودم، بلکه شاخص‌های من برای انتخاب کتاب، بیشتر شرایط زمانی و کشش موضوع آن کتاب برای خواننده است، صادقانه بگویم تا کتابی را خودم دوست نداشته باشم ترجمه نمی‌کنم.
وی افزود: اگر نتوانم ارتباطی را با کتاب مورد نظرم برای ترجمه برقرار کنم آن کتاب را ترجمه نمی کنم و بدون اغراق بگویم که عاشقانه کتاب هایم را ترجمه کردم. مترجم نباید به بهانه نیافتن واژه فارسی معادل با واژه ای از زبان دیگرطفره رود و باید دامنه لغات خود را گسترش دهند.
مترجم کتاب کلیسای جامع ادامه داد: ترجمه هنرنمایی مترجم نیست، مترجم دراصل باید به سبک نویسنده کتاب وفادار بماند و اصلا نباید به شخصی نگری در ترجمه برسد.
طاهری تصریح کرد: من و هوشنگ گلشیری با هم متون کهن فارسی می‌خواندیم. مترجم کتاب در نخستین گام باید به زبان فارسی کهن و معاصر تسلط کافی داشته باشد و برای ترجمه کتاب نباید تنها به زبان مادری مسلط بود. بدون شک اگر نتوانم ارتباطی را با کتاب مورد نظرم برای ترجمه برقرار کنم آن کتاب را ترجمه نمی‌کنم و بدون اغراق بگویم که عاشقانه کتاب هایم را ترجمه کرده ام.
این مترجم اضافه کرد: مترجمان به هیچ وجه به بهانه نیافتن واژه فارسی معادل با واژه ای دیگر نمی توانند به تنبلی ذهنی دست بزنند و از مسئولیت خود طفره بروند و باید دامنه لغات خود را گسترش دهند.
طاهری ادامه داد: ترجمه هنرنمایی یک مترجم نیست، بلکه باید به سبک نویسنده اصلی کتاب وفادار بود و اصلا به فکر سلیقه نگری در ترجمه نباشیم.
به گفته وی مترجم کتاب در قدم اول باید به زبان فارسی کهن و معاصر تسلط کافی داشته باشد و برای ترجمه کتاب نباید تنها به زبان مادری مسلط باشد.
این مترجم درباره نقش ناشران تاکید کرد: اگر ناشر راضی به نشرهر نوع کیفیت از ترجمه کتاب نباشد به جای کمیت بالای ترجمه شاهد کیفیت بالای آثارخواهیم بود.
طاهری در پاسخ به سوالی در رابطه با نقش خالق شازده احتجاب در ترجمه هایش اظهار کرد: در تجربه بیست و یک ساله زندگی مشترک با گلشیری هیچ گاه درسایه نبودم، همه وقت در زیر آفتاب او بودم و او بر زندگی من تابید و ر آفتاب حضور او چون گیاهی بالیدم، در این سال ها ما باهم کتاب و متون ادبی خواندیم و اولین خواننده ای بودم که داستان های او را می‌خواندم.