چاپ

پیام سپاهان - روزنامه کیمیای وطن استان اصفهان روز شنبه در ستون سرمقاله خود مطلبی را با عنوان " ستم‌ستیزی، رمز ماندگاری " به قلم مظفر حاجیان منتشر کرد.
در این مطلب آمده است: مرور عوامل اقبال و ادبار دولت ‌ها به ما کمک می ‌کند توجه بیشتری داشته باشیم دولتی که از ماست از صراط مستقیم که راه عدالت است، خارج نشود تا باقی بماند. دولتی که راه ظلم و ستم را به هر شکلش ببندد، ماندگار است و برعکس دولتی که از ستمکاران حمایت کند و آنها را مؤاخذه نکند، پای به مسیر سقوط نهاده است. سلامت و رشد جوامع انسانی و دولت ‌هایی که همین انسان‌ ها تشکیل می ‌دهند، در گرو حرکت در مسیر درست و به تعبیر قرآن صراط مستقیم است.
دولت و جامعه‌ ای که در آن توجه لازم به حرکت درست نباشد و ظلم و ستم را نادیده بگیرد و در مقابلش ایستادگی نکند، به سقوط نزدیک خواهد بود.
قرآن کریم عوامل اقبال و ادبار جوامع و دولت‌ ها را مشخص کرده است تا مردمان بدانند چه عواملی آنها را از اوج به پرتگاه و سقوط می ‌کشاند و راه حفظ سلامت جامعه و دولت ‌ها چیست: «وَ ما کُنَّا مُهْلِکِی الْقُری‌ إِلَّا وَ أَهْلُها ظالِمُونَ»؛ «و ما جوامع را بی ‌آنکه مردمش ستمگر باشند، نابود نمی‌ سازیم.»(قصص: 59)
یکی از عوامل سقوط، ستمگری است. این فقط به معنای ضرب و شتم نیست؛ بلکه هرگونه ستمی می ‌تواند زمینه سقوط را فراهم کند؛ ستم اقتصادی و مالی، ستم فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و ... نیز از عوامل شکست و سقوط خواهند بود. هرگونه فسادی که دیده نشود و چشم به روی آن بسته شود، پله ‌ای از سقوط را زمینه ‌سازی کرده است و بالعکس، دولتی که به فساد حساس بوده و با فساد کنندگان به طور اعم برخورد می‌ کند، ماندگار است. قرآن می‌فرماید: «وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُری‌ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها مُصْلِحُونَ»؛ «و پروردگار تو (هرگز) بر آن نبوده است جوامعی را که مردمش اصلاح گرند، به ستم هلاک کند.» (هود: 117)
گروهی که در جریان اصلاح هستند و کجروی و اشتباه خود را به‌ سرعت اصلاح می ‌کنند، هلاک نخواهند شد؛ بنابراین حتی اگر اشتباهی رخ دهد، باید عذرخواهی و جبران و به‌ سرعت امور کج‌ شده را راست و اصلاح کرد. مشخص است که عامل اصلی ادبار و هلاک جوامع، ستم و بیداد است و دولت و جامعه ‌ای که در آن به عدالت عمل شود و اصلاح گری بر روابط آن حاکم باشد، از سر ستم رو به هلاکت نمی‌ رود. انحراف از موازین حق، تجاوز از مرزها و حدود الهی و انسانی و قراردادن امور در غیر جایگاهش، از مهم‌ ترین عوامل ادبار دولت ‌ها و هلاکت جوامع است.
ظلم اجتماعی جامعه و دولت را در سراشیبی فروپاشی قرار می ‌دهد. تقسیم جامعه به طبقات حاکم و محکوم، ارباب و بنده و سامان‌ دادن قوانین و نظامی که حافظ منافع گروه‌ های خاص و طبقات قدرتمند است، دولت ‌ها را به ‌سرعت فاسد می ‌سازد و جوامع را به تباهی می‌ کشاند. حاکم ‌شدن اشرافیت و قرارگرفتن ثروتمندان در رأس قدرت اجتماعی، سبب حاکم‌ شدن روحیه خوشگذرانی و شهوت ‌پرستی می ‌شود و همین مهم‌ ترین عامل تباهی دولت و حکومت است.
فساد و تباهی جوامع و رواج بیداد و ستمگری، محصول تمرکز قدرت و ثروت در دستان گروهی خاص و تمامیت‌ خواهی و استیثار آنان است. قرآن کریم حاکم‌ شدن مترفان و صاحبان ثروت و سرمایه را مایه هلاکت جوامع معرفی می‌ کند: « وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیَهً أَمَرْنا مُتْرَفیها فَفَسَقُوا فیها فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْناها تَدْمیراً »؛ « چون بخواهیم مردم سرزمینی (جامعه ‌ای) را هلاک و نابود کنیم، نخست اوامر خود را برای مترفین (توانگران و ثروتمندان) آنجا بیان می ‌داریم؛ پس آنان ( از سر توانگری و شاد خواری ) نافرمانی و فسق می ‌کنند؛ در نتیجه وعده عذاب در حق آنان تحقق می ‌یابد؛ پس آن سرزمین ( و مردمانش) را به‌ سختی درهم می‌ کوبیم .» ( اسراء: 16)
بنابراین مهم ‌ترین عوامل تباهی دولت ‌ها و هلاکت جوامع، ظلم اقتصادی و اجتماعی است. اینکه عقلا و دلسوزان بر رفع مشکلات اقتصادی پای می ‌فشارند، از بی‌ برنامگی‌ ها و بی‌ تدبیری ‌های اقتصادی گله ‌مندند، بر اصلاح امور اقتصادی تأکید می ‌کنند و بر استقرار تیم اقتصادی پرکار و هوشمند و تی زبین اصرار می‌ ورزند، بدین سبب است که از هرگونه تباهی و شکافی که مخرب است، پیشگیری شود که امروز دیگر پیشگیری نیست؛ بلکه تمام‌ عیار به رفع کمبودها و فشارهای اقتصادی پرداختن، درمان درد اجتماع ماست؛ زیرا فشار اقتصادی گریبان جامعه را گرفته و نیازمند تدبیر و تلاش شبانه ‌روزی دست‌ اندرکاران دولتی، تقنینی و حتی قضایی است.
مردم در انتظارند افسار پاره‌ شده قیمت‌ ها در بازار مهار و اقلامی که در انبارهای غیررسمی احتکار شده است، رهاسازی و وارد بازار شود و دست چپاولگران و محتکران و گران‌ فروشان که بخشی حتی در دست کارگزاران است، بریده گردد؛ مگر نه این است که خودرو و بسیاری از اقلام مورد نیاز مردم در شرکت ‌های دولتی یا زیر مجموعه آنها (خصولتی) است؛ پس چرا آنها در پاره‌ کردن افسار قیمت‌ ها و تورم و گرانی پیشقدم هستند و به تعبیر یکی از مسئولان با گران‌ فروشی سود های آنچنانی ثبت می ‌کنند؟ یعنی جیب مردم را خالی می ‌کنند تا بگویند ما مدیری موفقیم ؟! این ‌ها که نمونه ‌ها یش بسیار است، درد عام کشور ماست که سر پنجه تدبیر و قاطعیت مسئولان در رده ‌های بالا را می‌ طلبد. اکنون که سران قوا در جهت رفع مشکلات اقتصادی تمام اختیار لازم را در دست دارند، باید تمام‌ قد وارد عمل شوند و مطالبات مردم را با اتخاذ تصمیمات به ‌موقع محقق سازند.
قوه قضائیه برای مبارزه با مفاسد هیچ مانعی در مسیر ندارد؛ زیرا اذن رهبری عزیز همه موانع را برطرف کرده است؛ بنابراین مطالبه مردم و امام جامعه، برخورد سریع و صریح و آشکار با مفسدان و مخلان اقتصاد کشور و اطلاع‌ رسانی همیشگی است. امروز هیچ یک از قوا بهانه‌ ای برای کم‌ کاری و تأخیر در امور ندارند؛ بلکه باید عزم خود را بر خدمت به مردم جزم کنند و با اتکا بر پشتوانه مردمی و رهبری پیش بروند و دشمن را بیش از پیش مأیوس نمایند.