چاپ

پیام سپاهان- در این مطلب آمده است: 20 جمادی ‌الثانی ، سالروز ولادت با سعادت حضرت زهرای مرضیه، دخت نبی مکرم اسلام و الگوی بی‌ بدیل زن مسلمان را به همه مسلمانان به‌ ویژه بانوانی که آن وجود مبارک را الگوی زندگی خود قرار داده‌اند، تبریک و تهنیت می ‌گوییم و روز زن را گرامی می ‌داریم.
امروزه سبک ‌های زندگی غربی که توسط امپراتوری رسانه ‌ای به مردم دنیا القا می ‌شود ، بشر را به سوی قهقرایی سوق می ‌دهد که مظاهر آن در بیماری ‌های روحی و روانی تا ناهنجاری ‌های اجتماعی به‌ خوبی قابل مشاهده است. این سبک زندگی الگوهایی را به جوانان ما با همان ابزار رسانه معرفی می ‌کند که نه ‌تنها باعث ارتقای روش و سبک زندگی نیستند، بلکه اساسا خود این الگو ها یا درنهایت خودکشی کرده ‌اند یا سراسر زندگی آنان مملو از مشکلات و ناهنجاری است؛ بنابراین ضرورت معرفی الگوهای مناسب، یکی از مهم‌ ترین نکاتی است که در برهه کنونی برای هدایت درست باید مدنظر قرار داد.
یکی از شخصیت ‌هایی که می ‌تواند الگوی مناسبی برای مردم جامعه ما به ‌ویژه برای دختران و زنان باشد، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (س) است. کسی که امام زمان(عج) او را الگوی خود معرفی می ‌کند .
بانوی بزرگ اسلام در مکتب پیامبر اسلام پرورش یافته و از علم و آگاهی و معرفت زیادی برخوردار بوده است. او توانست در عمر کوتاه خود در عرصه‌ های مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی در کنار پیامبر اکرم (ص) و امام علی (ع) بدرخشد و منشأ خیر و برکت برای تمام بشر باشد. چنانچه خداوند در قرآن فرمود: انا اعطیناک الکوثر؛ آری، فاطمه (س) کوثر است.
حضرت زهرا (س) در حالی که در تربیت فرزندان، خانه ‌داری و شوهرداری نمونه کاملی است، اما به موقع نیاز در صحنه سیاسی و اجتماعی حضور دارد. حمایت از پیامبر گرامی اسلام (ص) و ولایت مولا علی (ع) خود گواه روشنی در فعالیت ‌های سیاسی و اجتماعی حضرت زهرا (س) است.
در اوایل بعثت حفظ جان پیامبر صلی الله علیه و آله و دفاع و حمایت از آن حضرت از مهم‌ ترین رسالت‌ های جامعه نوپای اسلام و وظیفه خطیر کسانی بود که با وجود مشکلات و تنگناهای موجود به حقانیت پیامبر و آیین او ایمان آورده بودند. تعداد انگشت ‌شماری با استفاده از موقعیت اجتماعی، سیاسی و توانایی ‌های دیگر خود، بیشتر به این امر می‌ پرداختند که ازجمله آنها حضرت زهرا علیها السلام بود.
پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) نیز با پیش ‌آمدن حوادث ناگوار، این رسالت ابعاد دیگری به خود گرفت و ازجمله آنها، حمایت و دفاع از امامت و جانشینی بحق پیامبر اکرم (ص) بود. تنی چند از مسلمانان راستین و بیشتر از همه آنها بانوی عالی‌ مقام جهان اسلام در انجام این رسالت نهایت تلاش خود را کردند.
حضرت زهرا علیها السلام مقام و موقعیت و جایگاه امام علی علیه‌ السلام را خوب شناخته بود و صلاح و مصلحت جامعه نوپای اسلام را در رهبری و امامت امام علی علیه ‌السلام می‌ دانست و جایگزین دیگری را با وجود ایشان برای این مقام و منصب جایز نمی ‌دید؛ از این رو برای اثبات و تحقق آن از هیچ تلاشی دریغ نکرد و تا آخرین لحظه دست از حمایت و دفاع از امام علیه ‌السلام و مقام امامت بر نداشت. فاطمه(س) با همه جبهه ‌های رویارویی رسول خدا(ص) با طاغوت ‌های زمان خویش، همراه و پشتیبان آن حضرت بود. زمانی هم که به مدینه هجرت و با امیر المؤمنین (ع) ازدواج کرد، یار و یاور او در همه مراحل بود. در طول نه سال زندگی مشترک فاطمه(س) و علی(ع) بیش از شصت برخورد نظامی بین پیامبر(ص) و مخالفان رخ داد که علی(ع) در بسیاری از آنها حضور داشت. حضرت زهرا(س) در این مدت ضمن ایفای مسئولیت سنگین خانه ‌داری و فرزند داری در مواقع لازم با حضور در میدان‌ های نبرد به یاری رزمندگان اسلام می‌ شتافت و کارهای خدماتی و امدادی انجام می ‌داد؛ ازجمله در میدان جنگ احد حضور یافت و به مداوای زخم ‌های پدر پرداخت که به ‌شدت مجروح شده بود. فاطمه(س) در فتح مکه نیز حضور داشت و به پدر و همسرش کمک ‌کرد. در جریان بیعت زنان مشرک با پیامبر(ص) نیز حاضر بود.
پس از رحلت رسول خدا و بروز اختلافی که به دلیل جانشینی آن حضرت به وجود آمد، حضرت زهرا(س) مداخله کرد. ایشان لازم دید موضع خود را در قبال رخدادهای جدید روشن کند تا حق از باطل شناخته و حجت بر مردم تمام شود. رسالتی که فاطمه(س) در این مقطع از تاریخ ایفا کرد، از کسی جز او حتی امیر مؤمنان(ع) ساخته نبود؛ زیرا علی(ع) در رأس جبهه حق قرار داشت و خود مدعی جانشینی پیامبر(ص) بود و مدعی نمی‌ تواند شاهد باشد. علاوه بر آنکه سوابق درخشان و مواضع قاطعانه علی(ع) در ریشه ‌کن ‌کردن کفر و ستیز با کافران و مستکبران، کینه ‌ای دیرینه از وی در دل‌ های بازماندگان و وارثان اندیشه آنان نهاده بود که زدودن آن کار آسانی نبود. بر این اساس پرچم ‌دار مبارزه با توطئه ‌گران می ‌بایست فردی می‌ بود که در عین محور بودن وجود او برای حق و باطل روی هیچ‌ کس شمشیر نکشیده و با هیچ فرد از در ستیز در نیاویخته و در عین حال محبوب‌ ترین و نزدیک ‌ترین فرد به پیامبر(ص) است و چنین شخصی جز حضرت فاطمه(س) نبود.
حضرت زهرا(س) در گام عملی دیگر به سراغ خواص از مهاجر و انصار رفت و با سخنان هشداردهنده و یادآوری رخدادها و خاطرات دوران حیات رسول خدا(ص) سعی کرد وجدان ‌های خفته آنان را بیدار کند. حضرت زهرا در ضمن خطبه مفصلی با مباحثی از خداشناسی شروع کرد و درباره رسالت پیامبر مطالبی را بیان فرمود؛ در ادامه وضعیت آن مردم را در دوران پیش از بعثت یادآور شد و درباره نقش نجات ‌بخش اسلام در زندگی آنان تذکر داد و به اینجا رسید که پس از رحلت پیامبر در حالی که بدن مطهر آن حضرت روی زمین بود و زمان زیادی از پیمانی که (با رسول و جانشین او) بسته بودید، نمی‌ گذشت ، شما حق جانشینش را غصب کردید با این بهانه که از فتنه می ‌ترسیم ؛ اما بدانید شما خود در فتنه سقوط کردید.
حضرت زهرا(س) در خطابه حماسی خود افق ‌های بسیاری را گشود؛ از حمد و ثنای الهی گرفته تا نقش رسالت در تحول تاریخی عرب و حکمت دستورهای اسلامی؛ اما با ژرف ‌نگری در این خطبه می‌ توان دریافت که همه موضوعات مطرح‌ شده در مسیر بازکردن جایگاه ولایت و امامت در نظام اسلامی و تعیین و معرفی مصداق آن چینش شده و سامان یافته است. می‌ توان گفت مهم‌ ترین هدفی که در خطبه حضرت دنبال می‌ شود ، فهماندن این حقیقت به همگان است که تنها راه ثمر بخشی و سامان‌ پذیری شریعت و یگانه ‌محور وحدت، پذیرش ولایت اهل بیت علیهم ‌السلام و سرسپردگی عملی به آن است. چنانچه فرمودند: فَجَعَلَ اللَّهُ ... طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ وَ امامَتَنا أَماناً لِلْفُرْقَةِ؛ خداوند اطاعت و پیروی از ما را رشته نظم و وفاق ملت و رهبری و پیشوایی ما را موجب امان از تفرقه و تشتت قرار داده است.