پیام سپاهان- قابلیت اطمینان می‌تواند در فاز طراحی، تولید، بهبود، نگهداری، تعمیرات و عملیات سیستم مورد استفاده قرار گیرد. ابزارهای مختلفی به منظور ارزیابی قابلیت اطمینان به کار گرفته ‌شده‌اند. بلوک دیاگرام، درخت خرابی، درخت خرابی دینامیک، شبکه بیزین، شبکه پتری نت، شبیه‌سازی، روش‌های کیفی و ... از جمله این ابزارها هستند. در مطالعات و پروژه‌های مختلف سعی بر آن است که شرایط واقعی کارکرد سیستم‌ها در نظر گرفته شود و ابزار مناسب برای ارزیابی قابلیت اطمینان انتخاب گردد و یک مدل‌سازی دقیق از قابلیت اطمینان انجام گیرد.

یکی از مباحثی که باعث می‌شود شرایط واقعی سیستم‌ها در مدل ارزیابی قابلیت اطمینان آنها در نظر گرفته شود، توجه به خرابی‌های وابسته است. اکثر مواقع برای آسان‌تر شدن محاسبات قابلیت اطمینان، فرض بر این گذاشته‌ شده است که اجزاء در یک سیستم به صورت مستقل از همدیگر خراب می‌شوند در حالی که این فرض نامناسبی است و می‌توان گفت که در اکثر موارد خرابی اجزاء بر روی همدیگر تأثیر می‌گذارند. به این نوع از خرابی‌ها، «خرابی وابسته» گفته می‌شود. شناسایی و کشف خرابی‌های وابسته یکی از اقدامات لازم برای مدل‌سازی قابلیت اطمینان است، چرا که باید خرابی‌های وابسته در ارزیابی قابلیت اطمینان مدنظر قرار بگیرند. بیشتر خرابی های وابسته باعث کاهش قابلیت اطمینان می‌شوند.

کتاب "مقدمه‌ای بر خرابی‍‌های وابسته در قابلیت اطمینان" سعی بر آن دارد تا خرابی‌های وابسته و انواع دسته‌بندی‌های آن را معرفی کرده و سپس یک دید کلی از این نوع خرابی‌ها را برای مهندسان و طراحان سیستم به وجود آورد. این کتاب یک آشنایی جامع و کلی را برای محققان و مهندسان قابلیت اطمینان در صنایع مختلف، به ویژه در صنایع هوا-فضا و صنایع هسته‌ای ایجاد می‌کند.

این کتاب در 138 صفحه توسط آقایان دکتر مهدی کرباسیان (دانشیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر) و مهندس سید محمد مرتضوی به رشته تحریر درآمده و توسط انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان منتشر شده است.