بزرگنمايي:

پیام سپاهان - به گزارش قدس خراسان، نداشتن ساختار درست و برنامه اصولی همیشه به پوچی ختم می‌شود. هرچه نما درست و مستحکم باشد؛ ولی پی و شالوده‌ای برای آن نباشد، به اندک بادی فرو خواهد ریخت.
داستان فوتبال در خراسان رضوی هم شاید این‌گونه باشد. با این تفاوت که حتی نماسازی قدیم را هم ندارد! پیش از این، جدول لیگ برتر را که مرور می‌کردیم، نام و نشانی از نماینده فوتبال خراسان در آن می‌دیدیم که همان نما و ویترین فوتبال استان بود.
به نظر می‌رسد با شرایط فعلی و اینکه در لیگ یک و دسته دوم حتی تیمی از خراسان رضوی وجود ندارد، حالاحالاها باید بی‌خیال گزینه‌هایی از این قبیل برای فوتبال استان شویم. 
استدلال آن‌هایی که فوتبال خراسان رضوی را با اصفهان، آذربایجان شرقی یا حتی فارس و کرمان مقایسه می‌کنند، درک نمی‌کنیم که این چه سنجشی می‌تواند باشد. شرایط فوتبال اصفهان همین حالا 10 بر صفر از آنچه در خراسان رضوی می‌بینیم، عقب‌تر است. همین امروز اگر سپاهان را که بی‌تردید قوی‌ترین باشگاه فوتبال در کشور است، ازفوتبال بگیرند و تیم فوتبال ذوب‌آهن را هم تعطیل کنند تا اصفهانی‌ها مانند خراسانی‌ها در لیگ برتر تیم نداشته باشند، آن‌قدر همین دو باشگاه برای پایه‌هایشان درست و با برنامه کار کرده‌اند که تا سال‌های سال می‌توانند کارخانه تولید بازیکن‌های مستعد باشند. بقیه سیستم فوتبال اصفهانی‌ها هم خودش دنیایی دارد و عقبه‌ای توانمند برای زمینه‌سازی پیشرفت فوتبال اصفهان.
آن‌قدر حسرت به دل مانده‌ایم که حتی دیدن بازی‌های نماینده لیگ دسته سومی مشهد حکم فینال جام‌جهانی را برایمان دارد! علت را باید در ساختمان اداری هیئت فوتبال جست. اتاق رئیس هیئت که زمانی محل تصمیم‌سازی‌های مهم برای فوتبال استان بود، حالا به سختی در دسترس است و رئیس پس از اتمام کارش در شورای شهر، پایتخت‌نشین شد و فدراسیونی بودن را به هیئتی بودن ترجیح داد! 
امور هیئت را دبیر هیئت مدیریت می‌کند؛ دبیری که ابتدای ورود حتی سابقه چندانی در مدیریت یک هیئت معمولی نداشت چه رسد به هیئتی با مشغله فراوان و حواشی زیاد. جوان شدن یکباره بدنه هیئت لطمه‌های خاص خودش را داشت. برای کمیته‌های متعددی که تا پیش از این توسط افرادی موسفید کرده اداره می‌شد، افرادی تعیین شد که شاید تا پیش از این فوتبال را فقط از تلویزیون دیده یا بنا به دلایلی سر از هیئت فوتبال درآورده بودند. اینجا همان‌جایی است که کار خراب می‌شود. اگر امروز برگزاری مسابقات فوتبال در رده‌های مختلف به مشکل می‌خورد و صدای اعتراض خیلی‌ها درمی‌آید، نتیجه‌اش اسمی بودن رئیس کمیته اجرایی مسابقات است؛ فردی که بنا به مشغله کاری‌اش مانند رئیس هیئت اصلاً شرایط حضور در کمیته را ندارد چه برسد به نظارت و مدیریت آن. اینجا نیز همه کاسه‌کوزه‌ها بر سر دبیر کمیته می‌شکند و همه از او توقع دارند. کمیته انضباطی هیئت فوتبال از آن دست کمیته‌هایی است که شاید نظیرش را نتوان در کل کشور پیدا کرد؛ کمیته‌ای که جلساتش هفته‌ای که هیچ، ماهانه هم نه بلکه هر دو ماه یک بار تشکیل می‌شود و از این جلسه تا جلسه بعد هر چه پیش آمد، آمده و ...!
کارنامه کمیته جوانان و استعدادیابی که پرونده‌ای هفت ساله را شامل می‌شود و رئیسش از قدیمی‌ترین‌هاست، در جمع رؤسای کمیته‌های هیئت فوتبال، مطلب قابل دفاعی برای ارائه ندارد. حضور خراسانی‌ها در تیم‌های ملی پایه می‌تواند بهترین محک باشد. چه داشتیم در این هفت سال، پاسخش را باید آن رئیسی بدهد که گفته می‌شود جوش فروش تولیدی لوازم ورزشی خودش را بیشتر از مسئولیتی می‌زند که نزدیک به دو دوره در هیئت فوتبال استان عهده‌دار است. اما اینکه رؤسای برخی از کمیته‌ها مستقیم یا غیرمستقیم به باشگاه یا تیمی در فوتبال استان وصل هستند، جای تعجب دارد و شبهه‌انگیز. بماند که مسائل مالی گاه غیر شفاف مانند گرفتن ورودی برای شرکت تیم‌ها در مسابقات، نحوه اجاره دادن زمین‌چمن در اختیار هیئت فوتبال به خصوص در تابستان و... از جمله مواردی است که هیئت برای رفع آن‌ها باید بی‌شک دفاعیات محکمی داشته باشد. 
نکته آخر، برگزاری انتخابات هیئت فوتبال است که خیلی به درازا کشیده و باید دید سرانجام چه زمانی چهره رئیس آینده‌اش مشخص خواهد شد؟
خبرنگار: هاشم رسائی‌فر